Στους μηχανισμούς του κράτους οι αποζημιώσεις

της Ελενας Ερμείδου 

Δεν έγινε μία φορά το λάθος, δεν έγινε δύο, δεν έγινε τρεις. Η παρομοία λέει το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, θα μπορούσαμε όμως να δώσουμε άφεση αμαρτιών, αν έφτανε να γίνει λάθος μέχρι και τρίτη φορά.

Σκηνές βιβλικής καταστροφής εκτυλίχθηκαν για τα δεδομένα της περιοχής στην Θεσσαλίας και συγκεκριμένα στην Ελασσόνα μετά τον σεισμό. Σήμερα πάνω από 500 σπίτια έχουν χαρακτηριστεί μη κατοικίσιμα στο Δήμο Ελασσόνας και Τυρνάβου. Αποθήκες και στάβλοι επίσης κρίθηκαν ακατάλληλοι χώροι προς χρήση.

Η περιοχή κηρύχτηκε σε έκτακτη ανάγκη. Μπήκαν μπρος οι μηχανισμοί διαχείρισης κρίσεων από το κράτος.

Και έρχεται ο Ανασφάλιστος, όχι από μόνος αλλά με την βοήθεια των ανακοινώσεων καια των πεπραγμένων και ρωτά:  Η προστασία και η διαχείριση κρίσεων έχει να κάνει με εξαγγελίες και κηρύγματα; ή με πολύ συγκεκριμένα έργα που αποδεικνύουν ότι γίνονται για το δημόσιο όφελος;

Η προστασία και η διαχείριση κρίσης είναι να αφήνεις να σπάσει το ‘κορδόνι’ και να βλέπεις τους ανθρώπους να ζητάνε ελεημοσύνη; Δεν είναι η πρώτη φορά που πολίτες στην Ελλάδα ζητάνε ελεημοσύνη επειδή έχασαν τις περιουσίες τους από την επέλαση του εγκέλαδου. Είναι η πολλωστή.

Ο Ανασφάλιστος πιστεύει ότι διαχείριση κρίσης είναι να μην αφήνεις την κρίση να συμβεί και να περάσει από πάνω σου. Πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για μία κρίση που έχει τα ίδια και αναλλοίωτα χαρακτηριστικά.

Ο Ανασφάλιστος δεν ξεριζώνει πράγματα για να διαβεί, τα καλλιεργεί για να περνά καλύτερα και να μην γρινιάζει, φωνάζει, να μην διαμαρτύρεται. Εχει όμως προ πολλού απομυθοποιήσει τις πολιτικές, τις τακτικές και τις επιλογές εκείνων των ανθρώπων που ωραιοποιούν το άσχημο, που αποκαλούν την ανικανότητα, ικανότητα και την ημιμάθεια σε εξυπνάδα.  Οχι, αυτά τα στοιχεία δεν καλλιεργούνται μένουν, όπως είναι.

Μέχρι στιγμής το κράτος χρησιμοποιεί αυτά τα στοιχεία για να παρέχει προστασία και να διαχειριστεί κρίσεις. Η διαχείριση κρίσης όπως μία κρίση σαν το σεισμό απαιτεί γνώσεις και εμπειρία εξειδιευμένη.

Πιοοι την έχουν την γνώση και την εμπειρία αυτή; Αγωνιά να ακούσει ο Ανασφάλιστος γιατί βλέποντας το Νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών …για την ασφάλιση και τις αποζημιώσεις κατοικιών και πολιτών έναντι σεισμού καταλαβαίνει ότι το κράτος κάνει τον ασφαλιστή και τον αντασφαλιστή και ότι το κράτος θα συνεχίζει να βάζει φόρους για να δίνει ψίχουλα μετά από χρόνια σε σεισμόπληκτους.