Λύστε το μυστήριο με τις καλύψεις πανδημίας

Της Ελενας Ερμείδου

Η πανδημία χτύπησε την πόρτα των ασφαλιστικών και τις βρήκε επικοινωνιακά απροετοίμαστες απέναντι στην κοινωνία και τους ασφαλισμένους. Και αφού χτύπησε την πόρτα και μπήκε, δεν την ξεχώριζαν. Ηταν αόρατη ; ή χρειάζονταν η τεχνητή νοημοσύνη για να υπάρξει έγκαιρη αντίδραση πριν διοχετευτεί το πρόβλημα στην καρδιά της ελληνικής κοινωνίας ;

Μιλώ σε επίπεδο καλών σχέσεων, δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας. Οι δημόσιες σχέσεις που αρέσουν και δεν αρέσουν στον κλάδο, δεν είναι για την αυτοπροβολή, είναι ένα από τα θεμέλια μίας επιχείρησης, ανοίγουν και κλείνουν πόρτες οι δημόσιες σχέσεις, το θέμα είναι να καταλάβαινομε, τι γίνεται και πώς προκύπτουν τα ανοίγματα ή τα κλεισίματα, να πω απλά.

Προσοχή δεν αναφέρομαι σε συμπεριφορές κλισέ, ή σε διάφορα τρίκ της μίας εβδομάδας που μπαίνεις στο γραφείο και λες “τι ωραία που τα κατάφερα, τα ξέρω όλα”.

Ξεκίνησαν όλα, αφού πέρασε για τα καλά το πρόβλημα στην κοινωνία, έτσι άρχισαν οι φήμες και η αναζήτηση διευκρινίσεων από τους καταναλωτές. Πολύ μετά άρχισαν οι ανακοινώσεις προς τον κλαδικό Τύπο και οι διευκρινίσεις προς τους Συνεργάτες και Πελάτες, ποιες ασφαλιστικές καλύπτουν τον ιό και ποια συμβόλαια καλύπτουν τι.

Και αυτό να πω, αφού είχαν στείλει τα “ημερολόγια τους” μένουμε σπίτι, τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, κτλ. Δηλαδή αυτό που επέβαλλαν τα μέτρα της κυβέρνησης για την πρόληψη εξάπλωσης του ιού.  Αυτά όμως δεν έχουν μεγάλη σημασία για τους ασφαλισμένους, ούτε και για τους υπόλοιπους αναγνώστες που διαβάζουν τις ανακοινώσεις των εταιρειών και εκτός κλάδου. Με δύο λόγια τι προηγείται  έναντι ποιού ;

Τα μέτρα είναι μέτρα, είναι αυτονόητα, λόγω της κατάστασης κοινά για όλους, ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση και λήφθηκαν. Θα μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά οι ασφαλιστικές ή όλες οι επιχειρήσεις όλων των επιχειρηματικών κλάδων υπό το φόβο του προστίμου, ή υπό το φόβο απώλειας φήμης και πελατείας;

Θα μπορούσαν, όμως να κάνουν διαφορετικά, με τα συμβόλαια υγείας για παράδειγμα, ζωής και να ενημερώσουν προληπτικά πριν ξεσηκωθούν οι φήμες και οι διαδόσεις ότι οι ασφαλιστικές δεν καλύπτουν τον κορωνοϊό ή ότι τον καλύπτουν, να πουν για τις προϋποθέσεις τους όρους και τις διαδικασίες αποζημιώσεων. … Και αν υπάρχει ο όρος της πανδημίας, υπό ποιες συνθήκες αποζημιώνεται, αφού εντοπιστεί και καθοριστεί η ζημιά. 

Θα μου πείτε ο καθένας θα πρέπει να είναι ενημερωμένος και να ξέρει τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που έχει και πότε ενεργοποιούνται. Να πω, ότι ο έλληνας δεν είναι ώριμος καταναλωτής και αρέσκεται σ’ αυτό. Να πω επίσης ότι του αρέσει να ΄’μεταλαμπαδεύει’ γνώσεις και, ας γνωρίζει ότι δεν γνωρίζει.

Επίσης και ορισμένοι ασφαλιστές, ας μην λησμονούμε κοιτούν πώς να πωλήσουν και να γράψουν τζίρους, τουλάχιστον τα περασμένα χρόνια, όχι τώρα που υπάρχουν εποπτικοί κανονισμοί.

Πόσες και πόσες ειδών κοινοπραξίες υπάρχουν στο εξωτερικό μεταξύ ασφαλιστικών. Θα μπορούσε να έβγαινε μία τέτοιου είδους ενημέρωση. Μήπως υπήρξαν ασφαλιστικές ή ασφαλιστικοί σύμβουλοι, ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές που να έκαναν την δουλειά αυτή, πριν ο κόσμος αρχίσει να γρινιάζει;

Λίγες ημέρς πριν σχεδόν, ιστοσελίδα ειδησεογραφική σε τίτλο της έγραφε οι ασφαλιστικές γνώριζαν για κορωνοϊό και τον εξαίρεσαν από τα συμβόλαια τους.

Αδιαμφισβήτητα, δεν ισχύει αυτό. Κανονικά, οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν την ικανότητα να διακρίνουν ότι δεν ισχύει και θα έψαχναν να καταλάβουν γιατί γράφεται. Είμαστε στην Ελλάδα και οι πολίτες ψάχνουν και αρέσκονται να ακούν για κινδύνους που δεν υπάρχουν, αφήνοντας τα μπόσικα σε κινδύνους που υπάρχουν και τον έλεγχο τους, σε άλλους.

Και καταλήγουμε στην λειτουργία της σωστής επικοινωνίας και των ειλικρινών σχέσεων.