Τι είδαμε στην Ύδρα και τι δεν καταλαβαίνει το κράτος

του Νίκου Σακελλαρίου

H ποιότητα των θεματικών επιλογών και των ομιλητών στο 18^ο ασφαλιστικό και αντασφαλιστικό συνέδριο στην Ύδρα ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την προσέλευση των καλεσμένων.  Δύο εξαιρετικά πάνελς ομιλητών ασχολήθηκαν στο υψηλότερο επίπεδο με τα θέματα της τεχνολογίας και των επιδράσεών της στους κλάδους αυτοκινήτου και υγείας και με την αναγκαιότητα της ασφαλιστικής κάλυψης στις φυσικές καταστροφές.  Στον αντίποδα  οι  επισκέπτες ήταν λιγότεροι από άλλες φορές και με εμφανείς αποχές ελληνικών και ξένων εταιρειών. Αυτό δείχνει ότι τα στελέχη των εταιρειών την Ελλάδα κινούνται πλέον σε εξαιρετικά βραχυπρόθεσμο ορίζοντα και σε επίπεδο καθημερινής διαχείρισης.  Είναι μάλλον σημάδι των καιρών, που οι ανάγκες των επιχειρήσεων κινούνται με στόχο την βιωσιμότητα και όχι τόσο την (μελλοντική) ανάπτυξη.  Επίσης όσοι ξένοι προσέρχονται έχουν ήδη κλείσει τις συμφωνίες τους στο Μόντε Κάρλο και δεν περιμένουν να κινηθούν στην ηλιόλουστη Ύδρα.  Σε κάθε περίπτωση, η Ύδρα είναι ένα ασφαλιστικό συνέδριο που έχει καταξιωθεί διεθνώς  αλλά σίγουρα χρειάζεται ανανέωση σε ότι αφορά την προώθησή του.

Επί της ουσίας, αυτό που καταλάβαμε από τις δύο θεματικές ενότητες (τεχνολογία, φυσικές καταστροφές) που παρακολουθήσαμε , είναι ότι η τεχνολογία παίρνει το πάνω χέρι σε ότι αφορά τις μελλοντικές ασφαλιστικές εξελίξεις. Μπορεί , η τηλεματική και οι αυτοματισμοί να καθιστούν πιο ασφαλή τα αυτοκίνητα αλλά και εκεί θα υπάρξουν άλλες ασφαλιστικές προκλήσεις τις οποίες αργά (σε ορίζοντα 10ετίας) ή γρήγορα (μέσα στην επόμενη 2ετία) οι ασφαλιστικές εταιρείες θα κληθούν να τις αντιμετωπίσουν.  Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πόσο ραγδαία εξελίχθηκε η τεχνολογία του αυτοκινήτου τα τελευταία 30 χρόνια και πως οι ασφαλιστικές εταιρείες κατάφεραν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις μεταλλάσσοντας τα προιόντα τους.  Το ίδιο θα ισχύσει και στον κλάδο της υγείας μόνο που εκεί οι αλλαγές παίρνουν πολύ μεγαλύτερο χρόνο.

Σε ότι αφορά τις φυσικές καταστροφές , πλέον είναι σαφής η αναγκαιότητα της ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης  απέναντι στις καταστροφές που επιφέρει η φύση σε ανθρώπινο και φυσικό κεφάλαιο.  Όλοι γνωρίζουν ότι το κράτος αδυνατεί να πληρώσει. Όλοι γνωρίζουν ότι τα ασφάλιστρα  για τις καλύψεις των φυσικών καταστροφών είναι χαμηλά. Κανείς δεν έχει δικαιολογία  να μην  ασφαλίζεται .  Και πολύ περισσότερο δεν έχει δικαιολογία το Κράτος να  αγνοεί τις καταστάσεις  και να αποτρέπει λύσεις που σε τελική ανάλυση είναι προς  το συμφέρον του