«Δεν έχουμε ισχυρό σύστημα ιδιωτικής ασφάλισης»

της Ελενας Ερμείδου

Για πολλοστή φορά στο επίκεντρο των συζητήσεων οι ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία. Είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη καθώς ο πολίτης όταν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες υγείας ενίοτε πληρώνει δύο ή και τρεις φορές, την κοινωνική ασφάλιση, την ιδιωτική ασφάλιση και από την τσέπη του.

Αν δεν έχει ιδιωτική ασφάλιση και χρειάζεται να κάνει άμεση πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες πληρώνει από την τσέπη του καθώς το δημόσιο σύστημα υγείας δεν έχει εκσυγχρονιστεί. Αν έχει ιδιωτική ασφάλιση, τότε οι συνθήκες δεν είναι πολύ καλύτερες καθώς οι ασφαλιστικές μέσω διαμεσολαβητών όπως είναι θα μπορούσαμε να πούμε οι πραγματογνώμονες στο αυτοκίνητο ελέγχουν τα τιμολόγια των ιδιωτικών κλινικών πριν περάσουν στα λογιστήρια των ασφαλιστικών για να εξοφληθούν, οπότε ο ασθενής είναι προστατευμένος. Πριν χρόνια λόγω του ότι τα ιδιωτικά θεραπευτήρια είχαν ανεξέλεγκτα τιμολόγια, και δεν είχαν γίνει συμφωνίες για να ελέγχονται τιμολόγια, ο ασθενής αν και είχε ιδιωτική ασφάλιση, πλήρωνε επίσης υπηρεσίες έξτρα από την τσέπη του.

Σε συνέδριο του Economist o Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής πολιτικής της υγείας και διευθυντής, LSE Health, μιλώντας για την υγεία ανέφερε ότι η πανδημία κάποια στιγμή θα περάσει, μετά την πρώτη γενιά των εμβολίων, τα οποία αποκλείεται να είναι 100% αποτελεσματικά.

H μεταβατική φάση θα ευνοήσει τον ανασχεδιασμό του ΕΣΥ και, όπως εξήγησε, στο επίκεντρο είναι μεταξύ άλλων η χρηματοδότηση, με τη χώρα μας να εμφανίζει από τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες, οι οποίες εκφράζονται από άμεσες πληρωμές των νοικοκυριών στους προμηθευτές των υπηρεσιών υγείας.

Ο ίδιος το απέδωσε αυτό στην ανυπαρξία  ισχυρού συστήματος ιδιωτικής ασφαλιστικής, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση προτίθεται να αυξήσει σε βάθος πενταετίας ή δεκαετίας τις δημόσιες δαπάνες υγείας παράλληλα  θα αναδιαρθρώνει τον χώρο των ιδιωτικών δαπανών. Κομβικός θα είναι ο ρόλος του ΕΟΠΥΥ που θα πρέπει να γίνει ένας σοβαρός αγοραστής υπηρεσιών δημόσιας υγείας, οι οποίες με τη σειρά τους θα πρέπει να είναι προσβάσιμες.

Για τον εκσυγχρονισμό της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σχεδιάζεται η ανάπτυξη κοινοπραξιών οικογενειακών γιατρών και ειδικών γιατρών καθώς και η διασύνδεση του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκου με τις φαρμακευτικές και ιατρικές Σχολές και το επιστημονικό δυναμικό της χώρας.