Επενδύσεις με αποδόσεις και χαμηλο ρίσκο

Της Ελενας Ερμείδου

Προσωρινή ‘υποχώρηση’ δράσεων για πράσινες κοινωνικές επενδύσεις σημειώθηκε λόγω κορωνοϊού, ωστόσο η αγορά αναμένει το μεγάλο ριμπάουντ. Οσο σοβαρή είναι μία πανδημία άλλο τόσο σοβαρό είναι και το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Και για τις δύο περιπτώσεις χωρίς αντισταθμιστικά εργαλεία, βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη αποκλείεται να υπάρξει.

Το φλέγον ζήτημα της αγοράς και ο ρόλος του κράτους

Πολλά μπορεί να είναι τα ερωτήματα, όπως και πολλές οι απαντήσεις. Οι κυβερνήσεις μελετούν ήδη σχέδια αναχαίτισης των κινδύνων, έχοντας ήδη στα χέρια τις προτάσεις της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, της Ευρωπαϊκής Αναπτυξιακής Τράπεζας, Ενώσεων, Ομοσπονδιών. Οι δύο μεγάλοι κίνδυνοι δια μέσου ανάπτυξης εργαλείων όπως τα πράσινα ομόλογα μπορούν να συνεισφέρουν στην χρηματοδότηση πρωτοποριακών λύσεων σε προβλήματα τόσο νέα, όσο και χρόνια.

H έκθεση για την δημοσιονομική ανθεκτικότητα υπολογίζει ότι οι φυσικές καταστροφές στοίχισαν σε ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες περίπου 1,2 τρισ. δολάρια τα τελευταία 10 χρόνια, πόσο υπερδιπλάσιο της προηγούμενης δεκαετίας.

Ηδη τα πράσινα κοινωνικά ομόλογα αποτελούν ένα αυξανόμενο υποσύνολο της αγοράς ομολόγων. Οι εκδόσεις τους έχουν αυξηθεί με το χρέος να αυξάνεται για όλες τις κατηγορίες των χρεογράφων.  Οι τάσεις είναι ανοδικές.

Διαχείριση κινδύνων: Οι εκδόσεις των ομολόγων και ο μετριασμός κινδύνων

Οι συζητήσεις είχαν προηγηθεί, της Sandy το 2012 η οποία προκάλεσε απώλειες 70 δισεκ. δολαρίων και τότε συγκεντρώθηκαν 76 εκατ. δολάρια για τις πρώτες εκδόσεις ομολόγων.  Από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δισεκατομμύρια διαφορετικών κατηγοριών και βαθμίδων.

Αντιμετωπίζοντας το παρόν και το μέλλον,  επενδυτές, ρυθμιστικές αρχές και εταιρείες συνεργάζονται και καθιερώνουν νέα δεσμευτικά πρότυπα καθιερώνουν για να μετριάσουν / αντισταθμίσουν τους κινδύνους της κλιματικής  αλλαγής μέσω των μέσω των κεφαλαιαγορών.

Η ασφάλιση ομαδοποιεί και μεταβιβάζει τους κινδύνους μειώνοντας το ύψος της ζημιάς. Οι καλύψεις χρηματοδοτούνται από τα ασφάλιστρα καθώς και με την υποστήριξη ίδιων κεφαλαίων. Τα ασφάλιστρα επενδύονται και αντασφαλίζονται ώστε να αφαιρεθεί μέρος του κινδύνου από τον πρωτασφαλιστή.

Στο πλαίσιο αντιμετώπισης των μεγάλων κινδύνων είναι μονόδρομος η συνεργασία (αντ)ασφαλιστών με τις κυβερνήσεις. Η ιδιωτική ασφάλιση συγκεντρώνει τους μικρούς και μεσαίους κινδύνους, οι κυβερνήσεις ως αντασφαλιστές συγκεντρώνουν τους μεγάλους κινδύνους. Οι λύσεις εδράζονται στην πραμετροποίηση, σε σχετικές έρευνες  και στην έκδοση ομολόγων καταστροφών ή άλλων χρεογράφων μεταβίβασης κινδύνων στα οποία έχει ελάχιστο πιστωτικό κίνδυνο ο αντισυμβαλλόμενος.