Κορωνοϊός, αυτόνομη οδήγηση και ασφάλιση

του Βάιου Κρόκου

Νέες αλλαγές, ευκαιρίες  και ανάγκη για προσαρμοστικότητα δημιουργεί ο Covid-19 στην καθημερινότητα των πολιτών και της οικονομίας ως  λύση έναντι των συνεπειών που προκαλεί.

Τα νερά παραμένουν, σε κάθε περίπτωση, “αχαρτογράφητα” σε όλα τα επίπεδα της παγκόσμιας οικονομίας, η καινοτομία ωστόσο φαντάζει απάντηση για την επόμενη μέρα νομοτελειακά.

Την ώρα που οι συζητήσεις στον Κλάδο Αυτοκινήτου περιορίζονται εγχώρια στις μείωσεις ασφαλίστρων ή στη πιθανή επιστροφή αυτών ελέω κορωνοϊού, πληθαίνουν έρευνες και δημοσιεύματα που φέρνουν την “νέα εποχή” της αυτοκίνησης και των μετακινήσεων συνολικά ακόμα πιο κοντά.

Αν η αυτόνομη οδήγηση φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα αποτελέσει πραγματικότητα – και όχι σε πιλοτικό επίπεδο. Τα πλήρως αυτοματοποιημένα οχήματα (επίπεδο 5) αναμένονται για μετά το 2030, ενώ η πλήρης συνδεσιμότητα όλων των νέων οχημάτων αναμένεται να επιτευχθεί έως το 2022.

Αγώνας δρόμου για ασφαλιστικές

Είναι γεγονός πως η τηλεματική τεχνολογία, τα συνδεδεμένα με το διαδίκτυο οχήματα και οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται στα αυτόνομα οχήματα θα αλλάξουν τις πολιτικές ανάληψης κινδύνων και την τιμολόγηση των παραδοσιακών ασφαλίσεων αυτοκινήτων.

Οι προκλήσεις ωστόσο φαντάζουν μεγάλες σε επίπεδο οδικής ασφάλειας: Εφόσον τα μη επανδρωμένα οχήματα πρέπει να χρησιμοποιούν τους ίδιους δρόμους που χρησιμοποιούν τα μη αυτόνομα οχήματα, οι πεζοί και οι ποδηλάτες, είναι αναγκαία η επιβολή κατάλληλων μέτρων ασφαλείας και η εναρμόνιση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας σε επίπεδο Ε.Ε.

Όσον αφορά τα ζητήματα ευθύνης, η μεταβίβαση των καθηκόντων οδήγησης από τους οδηγούς σε αυτόνομες τεχνολογίες απαιτεί την προσαρμογή των σχετικών διατάξεων περί ευθύνης που καθορίζουν, μεταξύ άλλων, ποιος είναι υπεύθυνος σε περίπτωση ατυχήματος: ο οδηγός ή ο κατασκευαστής;

Στον τομέα της ανάληψης κινδύνων, για παράδειγμα, και ενώ πολλές από τις παραδοσιακές παραμέτρους (π.χ. το ιστορικό ζημιών ενός υποψήφιου προς ασφάλιση, η περιοχή του, κτλ.), θα εξακολουθήσουν να λαμβάνονται υπόψη, νέες παράμετροι, όπως ο κατασκευαστής, το μοντέλο ή τα λογισμικά συστήματα που είναι ενσωματωμένα στο όχημα θα γίνουν επίσης σημαντικές στην αξιολόγηση του κινδύνου.

Κομβικό ερώτημα αποτελεί επίσης η κάλυψη cyber κινδύνων και η προστασία των αυτόνομων οχημάτων.

Επίσης, σε επίπεδο υποδομών είναι απαραίτητες οι επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία, προκειμένου να αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνολογία και υποδομή. Τέλος, εγείρονται και ηθικά ζητήματα, καθώς τα αυτόνομα οχήματα πρέπει να σεβαστούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία επιλογής.

Στα παραπάνω θέματα καλείται να απαντήσει η ασφαλιστική βιομηχανία με τις ανάλογες καλύψεις και τιμολογήσεις καθώς πλέον δεν θα αφορούν την οντότητα “οδηγός” αλλά data και υλικά.

Για την ώρα, εδώ και κάποια χρόνια, οι συζητήσεις μεταξύ παγκόσμιων ασφαλιστικών εταιρειών και κυρίαρχων αυτοκινητοβιομηχανιών βρίσκονται σε εξέλιξη σε μια προσπάθεια να χτίσουν σχέσεις και να προλάβουν τις εξελίξεις.

Άγνωστο παραμένει το αποτύπωμα που θα αφήσει στις μετακινήσεις (και στις δημόσιες) η πανδημία των ημερών μας. Το σίγουρο είναι πως καταλύτης εξελίξεων σε όλα αυτά – όπως εκτιμούσαν οι ειδικοί και πριν την κρίση δηλαδή – θα αποτελέσουν οι νέες τεχνολογίες (5G, Internet of Things, Τεχνητή Νοημοσύνη κλπ).

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*