WEF20: Το δίλημμα των Big Data που αφορά όλους

Της Ελενας Ερμείδου

Το πρώτο κεφάλαιο της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης γράφτηκε από την έκρηξη δεδομένων και την εξάπλωση των συνδεδεμένων συσκευών. Το τι θα γραφτεί στο επόμενο κεφάλαιο εξαρτάται από τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, των εταιρειών σε ό,τι αφορά την χρήση των δεδομένων. Ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία εξαρτάται από την χρήση των δεδομένων, τούτων λεχθέντων και η ασφαλιστική αγορά η οποία πορεύεται παράλληλα με την οικονομία.

Μιλώντας στο IW.gr στέλεχος από την εγχώρια ασφαλιστική αγορά εξειδικευμένος σε θέματα διαδικτύου και ασφάλειας ψηφιακών δεδομένων τονίζει ότι «είμαστε πολύ κοντά στο οι επιχειρήσεις και οι ασφαλιστικές να παίρνουν αποτελέσματα ερευνών από μεγάλες εταιρείες του λιανικού εμπορίου, καθώς αυτές συλλέγουν στοιχεία από τα κινητά των χρηστών και μόνο από το σήμα του κινητού».

O κλοιός για την διατύπωση νέου ρυθμιστικού πλαισίου για διαχείριση δεδομένων έχει σφίξει πολύ προκειμένου οι ιδιωτικές εταιρείες να τρέξουν τα πλάνα τους και να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Ωστόσο, υπάρχει έντονη ανησυχία για τον τρόπο που ήδη χρησιμοποιούνται τα δεδομένα και που θα χρησιμοποιηθούν στο μέλλον. Για παράδειγμα οι ασφαλιστικές επιτρέπεται σε έναν ορισμένο βαθμό να χρησιμοποιούν προσωπικά δεδομένα, υπάρχουν κανόνες για την διαφύλαξη τους, αλλά εναπομένουν να γίνουν πολλές διευκρινίσεις και επεξηγήσεις ακόμα. Οι κυβερνήσεις από την άλλη προσπαθούν να αποτρέψουν την τρομοκρατία, το ανθρώπινο εμπόριο, τις ψευδείς ειδήσεις.

Σε έναν συνδεδεμένο κόσμο, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα, μεταξύ της ισορροπίας των δεδομένων της καινοτομίας, της εξατομίκευσης και της διαλειτουργικότητας, ενώ οι καταναλωτές αμφιβολίες για το πώς χρησιμοποιούνται τα προσωπικά τους δεδομένα.

Οι εταιρείες χρησιμοποιούν δεδομένα για να προσθέσουν αξία σε φάσεις των επιχειρηματιών τους δραστηριοτήτων, μειώνοντας το επιχειρηματικό κόστος και παρέχοντας υπηρεσίες και πληροφορίες σε τρίτους.  Για να επιτευχθεί αυτό, χρησιμοποιούν τα cookies και την τεχνολογία εντοπισμού συσκευών για την συλλογή των προσωπικών προτιμήσεων. Στη συνέχεια τα χρησιμοποιούν όχι μόνο για να βελτιώσουν τις δικές τους υπηρεσίες αλλά και για να στείλουν ειδοποιήσεις και στοχοθετημένη διαφήμιση. Κάθε πλατφόρμα έχει  την δική της προσέγγιση και το πώς και πόσα δεδομένα μοιράζονται.  Τώρα τίθενται ερωτήματα σχετικά με τον αντίκτυπο αυτών των τεχνικών, καθώς η ψηφιακή τεχνολογία εξαπλώνεται σε άλλες βιομηχανίες, όπως στη λιανική και η υγειονομική περίθαλψη και τις ασφάλειες κατ’ επέκταση.

Καθώς οι επιχειρήσεις συγκεντρώνουν περισσότερα στοιχεία, ορισμένες κυβερνήσεις έχουν εισαγάγει ψηφιακές διασφαλίσεις. Αυτοί οι κανόνες αυξάνουν τις απαιτήσεις ασφάλειας των δεδομένων και τους ελέγχους στις προσωπικές πληροφορίες. Το πιο σημαντικό παράδειγμα είναι ο Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τον οποίο οι χρήστες μπορούν να ζητούν από μια επιχείρηση να διαγράψει τα δεδομένα της ή να τα μεταφέρει σε άλλη εταιρεία. Μπορούν επίσης να ρωτήσουν γιατί συλλέγονται τα προσωπικά τους δεδομένα, πώς χρησιμοποιούνται και για πόσο χρονικό διάστημα θα διατηρηθούν.

Αν οι άνθρωποι, σημειώνει το WEF20 αισθανθούν  πιο ασφαλείς σχετικά με τη μετάβαση στο διαδίκτυο, ενδέχεται να ενθαρρυνθούν περαιτέρω και να χρησιμοποιήσουν περισσότερο τις συνδεδεμένες ψηφιακές υπηρεσίες. Καθώς, όμως οι κανονισμοί αυτοί εξελίσσονται, τίθενται ερωτήματα. Για παράδειγμα, τα αυξημένα λειτουργικά έξοδα και οι περιορισμοί θα μπορούσαν να αυξήσουν το κόστος λειτουργίας μίας επιχείρησης. Οι περιορισμοί στην ανταλλαγή δεδομένων με τρίτους θα δυσκόλευαν εκείνη την ανάπτυξη των επιχειρήσεων που βασίζεται στην χρήση των δεδομένων.

Τα βοηθητικά προγράμματα δεδομένων παρακάμπτουν έμμεσα τις συγκαταθέσεις των καταναλωτών, καθώς βάζουν τον καταναλωτή στο επίκεντρο δίνονται του δικαιώματα. Αυτά τα προγράμματα που βασίζονται στους καταναλωτές ενδέχεται να μην αντικαταστήσουν πλήρως την ανάγκη για προστασία δεδομένων βασικής γραμμής.

Η ανταλλαγή συγκεντρωτικών δεδομένων θα μπορούσε να συμβάλει στην επίλυση ευρύτερων προκλήσεων, για παράδειγμα στη δημόσια υγεία.

Μπορούν επίσης να προκύψουν μοντέλα που επιτρέπουν σε άτομα όχι μόνο τον έλεγχο των δεδομένων αλλά και τη δημιουργία εσόδων από δεδομένα Τα παγκόσμια πρότυπα για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των δεδομένων θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στον ίδιο τον ιστό του Διαδικτύου μέσω κανόνων και πρωτοκόλλων γύρω από την ανταλλαγή δεδομ Αν και πολλά δεδομένα ήδη διασχίζουν τα σύνορα, οι κυβερνήσεις θεωρούν όλο και περισσότερο δεδομένα και ψηφιακή υποδομή ως κρίσιμες για την εθνική ασφάλεια και την οικονομική ανταγωνιστικότητα. Ως αποτέλεσμα, όπως και οι αναδυόμενες οικονομίες στο παρελθόν ήθελαν να ενθαρρύνουν την εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων, σήμερα πολλοί θέλουν να αναπτυχθούν οι δικές τους βιομηχανίες τεχνολογίας.

Ορισμένες κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να γράφουν κανόνες σχετικά με το πού βρίσκονται οι υποδομές δεδομένων και η τεχνολογία, δημιουργώντας εθνικούς περιορισμούς στις τεχνολογικές επενδύσεις ξένων εταιρειών και ενδεχομένως αυξάνοντας τα μέσα ελέγχου, αλλά και την ικανότητά τους να προωθούν την τοπική οικονομική ανάπτυξη και να επωφελούνται την επανάσταση του ΑΙ.

Το επόμενο κεφάλαιο

Το δεύτερο κεφάλαιο της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης έχει τη δυνατότητα να προσφέρει μεγάλα οφέλη στους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο: η υγειονομική περίθαλψη με ελάχιστο κόστος και παρέμβαση, ηλεκτρονική διακυβέρνηση που επιτρέπει αποτελεσματική πρόσβαση σε υπηρεσίες και αυτοκίνητα που σπάνια συντρίβουν.

Η αξιοποίηση του δυναμικού της ψηφιακής τεχνολογίας απαιτεί νέες προσεγγίσεις στη διαχείριση δεδομένων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, νέους κανονισμούς. Οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να βρουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ της διασφάλισης των δεδομένων των ατόμων και της εξασφάλισης ότι οι πρωτοπόροι μπορούν να συνεχίσουν να προχωρούν.