Αλλαγές στις Ασφάλειες με την άφιξη των Ψηφιακών Τραπεζών

Της Ελενας Ερμείδου

To 2019 μας αφήνει χωρίς να έχει γεφυρωθεί το κενό που υπάρχει μεταξύ ασφαλιστών και τραπεζοασφαλειών. Το 2020 έρχεται και μας φέρνει τις ψηφιακές τράπεζες που από τα ψηφιακά τους ‘συρτάρια’ θα βγάζουν και θα πωλούν ασφαλιστικά προϊόντα με τις ‘εγγυήσεις’ που δίνουν οι νέες τεχνολογίες. Πώς θα καθοριστεί η σχέση των Ασφαλιστικών με τις Ψηφιακές Τράπεζες. Πώς βλέπουν τον εαυτούς τους οι Τράπεζες και πώς οι Ασφαλιστές. Και πάνω απ’ όλα, ποιο θα είναι το πλαίσιο της εποπτείας των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Πώς θα ρυθμιστεί ο κλάδος των ψηφιακών οικοσυστημάτων που θα πωλούν, και ασφάλειες;

Τα επίκαιρα αυτά ερωτήματα τα έθεσε η Χρηματοοικονομική Εποπτική Αρχή της Γερμανίας BaFin.

«Τα ψηφιακά οικοσυστήματα εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο τον οποίο οι τράπεζες και οι ασφαλιστές βλέπουν τον εαυτό τους. Πρέπει να βρουν απαντήσεις ασφαλιστές και τράπεζες- όπως και οι επόπτες και οι ρυθμιστικές αρχές», αναφέρει η BaFin.

Ένας εικονικός φάκελος που περιέχει χρηματοοικονομικά έγγραφα – από ασφαλιστήρια συμβόλαια και πιστωτικές κάρτες μέχρι χαρτοφυλάκια μετοχών – τα οποία μεταξύ τους συνδέονται. Οι τραπεζικοί σύμβουλοι και οι ασφαλιστικοί πράκτορες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την εικόνα για να εξηγήσουν στους πελάτες τους τι σημαίνει η χρηματοπιστωτικός κλάδος μέσω ψηφιακών οικοσυστημάτων.

Για τους επαγγελματίες που ασχολούνται με τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στο πλαίσιο της καθημερινής εργασίας τους, ο όρος “ψηφιακό οικοσύστημα” δεν χρειάζεται καμία εξήγηση. Δεν τον συγχέουν πλέον με την έννοια της αειφόρου οικονομίας. Αλλά τα ψηφιακά οικοσυστήματα και η βιώσιμη χρηματοδότηση έχουν ένα κοινό πράγμα: κανένας από τους δύο όρους δεν ορίζεται νομικά. Οπότε διερωτάται η BaFin: τι λέμε εδώ;

Ένα απλό παράδειγμα ψηφιακού οικοσυστήματος είναι ένας χάρτης που παρέχεται από μια μηχανή αναζήτησης ή άλλο σύστημα πλοήγησης στο οποίο οι εταιρείες μπορούν να καθορίσουν «σημεία ενδιαφέροντος», όπως τα ταμειακά μηχανήματα ή τα υποκαταστήματα. Ωστόσο, όπως και με τις διαφημίσεις, οι πληροφορίες που παρέχονται συχνά κατευθύνουν τους χρήστες στον ιστότοπο της σχετικής διαφημιζόμενης εταιρείας και, επομένως, μακριά από τον αρχικό ιστότοπο. Το βασικό χαρακτηριστικό ενός πιο ανεπτυγμένου ψηφιακού οικοσυστήματος, αντίθετα, είναι ότι είναι ένα σύστημα που λειτουργεί αυτόνομα.

Κλειστά συστήματα

Οι πλατφόρμες του Διαδικτύου και τα κοινωνικά μέσα είναι παραδείγματα τέτοιων οικοσυστημάτων.

Στόχος τους είναι να κρατούν τους πελάτες στην πλατφόρμα τους και να καλύπτουν όλους τους τομείς της ψηφιακής ζωής. Εκτός από το να επιτρέπουν στους χρήστες να διαχειρίζονται τις κοινωνικές τους επαφές, μεταξύ άλλων, αυτές οι πλατφόρμες περιέχουν ειδησεογραφικά άρθρα, διότι εάν ένας χρήστης μπορεί να λάβει πληροφορίες μέσα στην πλατφόρμα, η πλατφόρμα αυτή δεν θα τον αφήσει να επισκεφθεί τον ιστότοπο ειδήσεων, ακόμα και αν είναι εκεί όπου ένα άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά. Η ιδέα είναι ότι οι χρήστες είναι σε θέση να κάνουν ό, τι θέλουν να κάνουν online μέσα σε ένα ψηφιακό οικοσύστημα.

«Και αυτό πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον βολικές επιλογές για να επιτευχθεί ο στόχος»,  δηλώνει ο πρόεδρος του BaFin Felix Hufeld.

Όταν ένας πελάτης παραγγέλλει αγαθά (στόχος), η ηλεκτρονική πληρωμή είναι ένας τρόπος για να παραλάβει τα αγαθά. Φυσικά, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες μπορούν επίσης να αποτελέσουν στόχο. Αυτό θα συνέβαινε όταν, για παράδειγμα, ένας χρήστης ενός οικοσυστήματος αγοράζει ασφάλεια ζωής. Με τη βοήθεια των Big Data και της Τεχνητής Νοημοσύνης θα ήταν θεωρητικά δυνατή η συγκέντρωση όλων των διαθέσιμων πληροφοριών σχετικά με το συγκεκριμένο χρήστη, όπως τα δεδομένα σχετικά με τα δάνεια για ακίνητα, την οικογενειακή κατάσταση και το εισόδημά τους, προκειμένου να παρουσιαστούν μια προσαρμοσμένη ασφαλιστική λύση.

Σε αυτά τα κλειστά συστήματα, οι φορείς εκμετάλλευσης φυσικά μπορούν επίσης να καθορίσουν, ποια μέσα πληρωμής ή συστήματα που επιτρέπουν να μπουν στις πλατφόρμες τους. Οι φορείς εκμετάλλευσης της πλατφόρμας μπορούν επίσης να δημιουργήσουν συνθήκες που τους επιτρέπουν να λαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές που πραγματοποιούν οι χρήστες τους, εκτός από όλες τις άλλες πληροφορίες χρηστών που συλλέγουν.

Οι χρηματοπιστωτικές εταιρείες πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά τα ψηφιακά οικοσυστήματα, να σταθμίσουν τις ευκαιρίες και τους κινδύνους και να πάρουν μια καλά ενημερωμένη απόφαση σχετικά με τον τρόπο τον οποίο σκοπεύουν να ανταποκριθούν σε αυτά.  Σύμφωνα με τον πρόεδρο του BaFin Felix Hufeld, οι επόπτες και οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να λάβουν απόφαση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν τις νέες τεχνολογίες και τις επιπτώσεις τους

Η άφιξη των εταιριών bigtech στην αγορά

Το θέμα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον δεδομένου ότι οι πάροχοι ψηφιακών οικοσυστημάτων είναι γνωστοί και παγκοσμίως, τεχνολογικοί γίγαντες που διαθέτουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων, οι οποίοι είναι σε θέση με τις υπηρεσίες τους να δώσουν κέρδη σε αμέτρητους επιχειρηματικούς κλάδους. Αυτές οι εταιρείες τεχνολογίας δεν χρειάζεται απαραίτητα να παράγουν εισόδημα με χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες – μπορούν να επιδοτήσουν σταυροειδείς πωλήσεις προϊόντων και, σε ακραίες περιπτώσεις, να τους παράσχουν δωρεάν κάποια προϊόντα.

Η BaFin παρατήρησε ότι οι εταιρείες που δεν είναι παραδοσιακές τράπεζες ή ασφαλιστικές κινούνται όλο και περισσότερο στον τομέα των χρηματοπιστωτικών με δραστηριότητες που επί του παρόντος δεν απαιτούν αδειοδότηση.

«Καλούμαστε να αντιληφθούμε ότι θα πρέπει να αντιδράσουμε σε αυτό μέσω της επιβολής κανονισμών, για παράδειγμα επεκτείνοντας τις παραδοσιακές κανονιστικές διαδικασίες οντότητες ώστε να συμπεριληφθούν συγκεκριμένες και σαφώς καθορισμένες δραστηριότητες», δήλωσε ο F. Hufeld. Σε διεθνές επίπεδο, οι συζητήσεις αυτές βρίσκονται σε καλό δρόμο μεταξύ των εποπτικών αρχών, συμπλήρωσε.

Σε περίπτωση που οι εταιρείες bigtech φτάσουν ποτέ στο σημείο που χρειάζονται άδεια σύμφωνα με το άρθρο 32 του Kreditwesengesetz – KWG, η BaFin καθιστά σαφές ότι: «Στη Γερμανία, μόνο οι εταιρείες που έχουν αποκτήσει πραγματικά την απαραίτητη τεχνογνωσία στον τομέα των τραπεζών θα λάβουν άδεια από αυτήν.

«Φυσικά, μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας μπορούν να μάθουν πώς να διεξάγουν τραπεζικές εργασίες – και μπορούν να μάθουν γρήγορα, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι θα μπορούσαν να συνεργαστούν με άλλες εταιρείες», τονίζει η BaFin.

Τα ψηφιακά οικοσυστήματα, όπως εμφανίζονται σήμερα, θα αλλάξουν το τραπεζικό τοπίο, ακόμη και αν οι bigtech εταιρείες δεν αδειοδοτηθούν για τραπεζικές ή ασφαλιστικές εργασίες.

Εν πάση περιπτώσει, επισημαίνει η BaFin ως ‘θυροτηλέφωνα’, μπορούν να αναλάβουν τον έλεγχο της επαφής μεταξύ εταιρειών και πελατών. Εάν επιλέξουν να μην υποβάλουν αίτηση αδειοδότησης, αυτοί οι πάροχοι πλατφόρμων θα πρέπει να συνεργαστούν με εταιρείες εταίρους που διαθέτουν την απαραίτητη εξουσιοδότηση. Ως εκ τούτου, οι φορείς εκμετάλλευσης πλατφόρμων θα γίνουν πύλες επαφής με τους πελάτες, πράγμα που σημαίνει ότι οι εταιρείες δεν θα μπορέσουν να προσεγγίσουν τους πελάτες σε ένα οικοσύστημα χωρίς αυτές – τουλάχιστον στο πλαίσιο του ισχύοντος νόμου περί ανταγωνισμού.

Ωστόσο, σύμφωνα με την BaFin, οι γερμανικές εταιρείες δεν έχουν λόγο να φοβούνται. Η εξειδίκευση και η εμπιστοσύνη των πελατών είναι δύο τομείς που οι γερμανικές εταιρείες έχουν πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα, δηλαδή ακόμα και των τεχνολογικών γιγάντων. Εάν οι εταιρείες bigtech μπορούν να αποκτήσουν εμπειρογνωμοσύνη στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τότε οι τράπεζες και οι ασφαλιστές μπορούν επίσης να μάθουν τις βασικές ικανότητες των εταιριών bigtech. Κάποιοι κόμβοι μεμονωμένων εταιρειών  ήδη έχουν ξεκινήσει να το δουλεύουν.

Υπάρχουν επίσης περαιτέρω δυνατότητες για συμφωνίες συνεργασίας με τις εταιρείες fintech και insurtech

Βασικές αρχές εποπτείας

Τα ψηφιακά οικοσυστήματα δεν θέτουν μόνο ερωτήματα σχετικά με τα κλασικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τους ασφαλιστές, αλλά αμφισβητούν και τον ρόλο των κρατικών θεσμών. Τα blockchains διευκολύνουν τις συναλλαγές χωρίς διαμεσολαβούντες.

Οι πελάτες θα πρέπει στο μέλλον να εμπιστεύονται τις τεχνολογίες αυτές παρά τα ιδρύματα – χωρίς τράπεζες και ασφαλιστές.

Αλλά τότε ποιος θα επιβλέπει;

«Όπου διαπιστώνουμε ότι οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές που βασίζονται σε blockchain δεν υπόκεινται σε ισχύουσες ρυθμίσεις, πρέπει να εξετάσουμε, αν και σε ποια έκταση πρέπει να κάνουμε αλλαγές», εξηγεί ο F. Hufeld.

Αυτό θα πρέπει να βασίζεται ακόμη στις ρυθμιστικές και εποπτικές αρχές. Για την BaFin, αυτές οι αρχές περιλαμβάνουν την ουδετερότητα στις τεχνολογίες, πράγμα που σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι δεν απαγορεύονται εξ αρχής οι λύσεις λογισμικού. Αντιθέτως, η χρήση τους εξετάζεται προκειμένου να μην τεθεί σε κίνδυνο η ακεραιότητα και η σταθερότητα της χρηματοπιστωτικής αγοράς και τα συλλογικά συμφέροντα των καταναλωτών.

Ο θεματοφύλακας της Γερμανίας δεν επηρεάζεται ούτε από την ηλικία, την προέλευση ή τα ονόματα των εταιρειών που εποπτεύει. Για την BaFin, αυτά δεν είναι κριτήρια για αποφάσεις.  Αντ’ αυτού, οι εποπτικές της δραστηριότητες βασίζονται στην εξέταση του κίνδυνου που συνδέεται με τις δραστηριότητες μιας επιχείρησης. Επομένως, η εποπτεία της BaFin μελετά και σταθμίζει τον κίνδυνο.

Οι επόπτες υπογραμμίζει η BaFin θα βρουν απαντήσεις στις προκλήσεις που τίθενται από τις καινοτομίες στην τεχνολογία της πληροφορίας, όπως τα ψηφιακά οικοσυστήματα.

 

.