Insurance World Το Πληρέστερο Ασφαλιστικό Portal. Ό,τι συμβαίνει στον ασφαλιστικό κόσμο γράφεται εδώ!
Της Ελενας Ερμείδου
Από τις Συμπληγάδες Πέτρες ετοιμάζεται να περάσει το συνταξιοδοτικό σύστημα προκειμένου να αναμορφωθεί. Στόχος η εύρεση ενός σημείου ισορροπίας μεταξύ χρηματοδότησης και επάρκειας παροχών
Βήματα για την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού καλείται να κάνει η νέα κυβέρνηση ρίχνοντας το βάρος στην επίλυση του διαρκούς και οξύτατου προβλήματος της χρηματοδότησης του συστήματος. Το ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος, διατηρώντας ένα ικανοποιητικό επίπεδο αναπλήρωσης.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την σημερινή κατάσταση του συστήματος δύσκολα να περιοριστούν τα ελλείμματα των επόμενων 20 – 25 ετών, ιδιαίτερα όταν οι εισφορές μειώνονται και μάλιστα μέρος αυτών κατευθύνεται σε έναν παράλληλο κεφαλαιοποιητικό πυλώνα, στοχεύοντας και σε υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης. Καθοριστική είναι η περίοδος μετάβασης όπως και το ύψος των μεταβατικών παροχών σχετικά με το ύψος του χρηματοδοτικού ελλείμματος.
Αν και πριν την μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού θα πρέπει να γίνουν εκτενείς αναλύσεις να ληφθούν υπ’ όψιν παράγοντες οικονομικοί και δημογραφικοί και ο τρόπος που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, φαίνεται ότι υπό προϋποθέσεις ο κεφαλαιοποιητικός πυλώνας μπορεί να εξασφαλίσει τον εκμηδενισμό των ελλειμμάτων του Συνταξιοδοτικού Συστήματος σε βάθος χρόνου, χωρίς να επηρεασθεί η επάρκεια των παροχών, αφού ο 2ος Πυλώνας μπορεί σε βάθος χρόνου να αποδώσει παροχές που οδηγούν σε πολύ υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης, σύμφωνα με την Ενωσης Αναλογιστών Ελλάδος.
Στον χρηματοδοτούμενο με το διανεμητικό σύστημα 1ο Πυλώνα, εναλλακτικά σχέδια παροχών με μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό ανταποδοτικότητας μπορούν να έχουν παρόμοια οικονομικά αποτελέσματα, ανάλογα με τη επιλογή των επιμέρους παραμέτρων.
Η περίοδος μετάβασης όπως και η μέθοδος μετάβασης έχουν μεγάλη επίδραση στο έλλειμμα και στην επάρκεια των παροχών για τα πρώτα χρόνια εφαρμογής. Στο βαθμό που περιλαμβάνουν και σταδιακή μεταφορά εισφορών από τον 1ο στον 2ο Πυλώνα, εξακολουθούν να έχουν επίδραση ακόμη και σε βάθος 40 ετών.
Με δεδομένες τις δημογραφικές και οικονομικές συνθήκες, σε οποιοδήποτε σχεδιασμό ενός Συνταξιοδοτικού Συστήματος υπάρχει μία προφανής θεμελιώδης σχέση μεταξύ του ελλείμματος χρηματοδότησης και του ποσοστού αναπλήρωσης. Όταν ενισχύονται οι παροχές και αυξάνεται το ποσοστό αναπλήρωσης, μεγαλώνει ταυτόχρονα και το έλλειμμα χρηματοδότησης.
