Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης λόγω Μέθης Οδηγού

Πηγή: ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΤΡΟΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Ο οδηγός του ζημιογόνου ΙΧΕ αυτοκινήτου αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα τελούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος σε  ποσοστό 1,06 γραμμάτια ανά λίτρο αίματος. Το γεγονός αυτό επέδρασε οπωσδήποτε στην πρόκληση του επίδικου τροχαίου ατυχήματος, δεδομένου ότι συνέβαλε, καθώς δεν είχε πλήρη συνείδηση των συνθηκών στο να μην ασκεί τον πλήρη έλεγχο του οχήματος του και να μην έχει τεταμένη της προσοχής του κατά την οδήγηση.

Συνεπώς δεκτή η παρεμπίπτουσα αγωγή του Ασφαλιστού λόγω εξαίρεσης της ασφαλιστικής κάλυψης κατά του ιδιοκτήτη του οχήματος – ασφαλισμένου της ο οποίος είχε παραχωρήσει το όχημα του σε άλλο οδηγό για εργασίες του δευτέρου.

Σχόλια και contra Νομολογία

Σ.Σ. Ο Αρειος Πάγος προσφάτως έκρινε ότι : Κατά την διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 2496/1997, τον λήπτη της ασφάλισης βαρύνουν όλες οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την ασφαλιστική σύμβαση, εκτός από εκείνες που από την φύση τους πρέπει να εκπληρωθούν από τον ασφαλισμένο. Συνεπώς η ρήτρα στο ασφαλιστήριο για την εξαίρεση από την ασφαλιστική κάλυψη των ζημιών που προκαλούνται από τον εν μέθη οδηγό, αποτελεί καλυμμένο συμβατικό ασφαλιστικό βάρος.

Όμως προϋπόθεση για την λειτουργία αυτής (εξαίρεσης ασφ. Κάλυψης) σε βάρος του λήπτη της ασφάλισης (ιδιοκτήτη μη κατόχου), ο οποίος δεν έχει τις υποχρεώσεις από την ασφαλιστική σύμβαση μπορούν να εκπληρωθούν μόνο από τον ασφαλισμένο οδηγό του αυτοκινήτου, είναι να υφίσταται υπαιτιότητα αυτού (330ΑΚ).

Επομένως ο ασφαλιστής δεν δικαιούται να στραφεί αναγωγικά κατά του κυρίου και μη ζημιογόνου αυτοκινήτου και να αξιώσει απ’ αυτό τα καβληθέντα ποσά, αν τον τελευταίο δεν βαρύνει υπαιτιότητα σε σχέση με το γεγονός ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου, βρίσκονταν υπό την επιρροή οινοπνεύματος όταν προξένησε το ατύχημα. Βλ. ΑΠ> 1517/2006 ΣΕΣ γκΔ 2006/469.