Αναζητούνται «ατσαλένιες» cyber λύσεις

της Ελενας Ερμείδου

 Ευχή ή κατάρα είναι οι νέες τεχνολογίες; Η απάντηση, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του iw, είναι ότι η ανάγκη υιοθέτησης νέων τεχνολογιών, όχι περιττών, που να ταιριάζουν σε κάθε επιχείρηση, ναι, είναι μεγάλη, όμως όσο αναβαθμίζονται οι τεχνολογίες και τα ΙΤ συστήματα τόσο περισσότεροι κίνδυνοι αναφύονται.

Η πολυπλοκότητα του ΙΤ περιβάλλοντος, το αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο, οι cyber κίνδυνοι, αλλά και η έλλειψη δεξιοτήτων είναι κάποιες από τις πιο σοβαρές προκλήσεις. Το ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί η ύπαρξη των απαραίτητων πολιτικών, ώστε να μπορέσει η ο cyber κλάδος ασφαλειών να αναδειχθεί σε κινητήρια δύναμη για την άμβλυνση του cyber κινδύνου και τη δημιουργία δικλίδων ασφαλείας.

Ο φυσικός κόσμος συγχωνεύεται με τον κυβερνοκόσμο, διανοίγονται απεριόριστες ευκαιρίες, όμως πολλαπλασιάζεται για κάθε ευκαιρία ο κίνδυνος. Δεν μπορεί να υπάρξει εφησυχασμός από εδώ και πέρα με τους cyber κινδύνους, όταν μάλιστα οι διεθνείς μελέτες λένε ότι το cyber έγκλημα θα κοστίσει στις επιχειρήσεις πάνω από 2 τρισ. δολ. το 2019, από 500 το 2015. Μπροστά στον «τυφώνα» αυτόν, οι εταιρείες επενδύουν όλο και περισσότερα σε νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες cyber ασφάλειας.

Εκτιμάται ότι οι σχετικές δαπάνες, μη περιλαμβανομένης της ασφάλισης, θα προσεγγίσουν τα 100 δισ. δολ. στο τέλος του έτους. Διεθνείς ερευνητές εκτιμούν ότι το ύψος της παγκόσμιας αγοράς cyber ασφαλίσεων θα εκτιναχθεί στα 23 δισ. δολ. το 2024, κάτι που «μεταφράζεται» σε μέσους ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης 27% για τα επόμενα χρόνια.

Σήμερα διαρρέουν 30.000 αρχεία ανά λεπτό. Το ρήγμα στα δεδομένα αντιστοιχεί σε μέσο κόστος 3,87 εκατ. ευρώ. Η πιθανότητα για ένα αντίστοιχο περιστατικό ανέρχεται σε 28,1% και ο μέσος χρόνος εντοπισμού είναι 197 μέρες, σύμφωνα με την ENCODE. Οι επόμενοι στόχοι είναι ο έγκαιρος εντοπισμός και προειδοποίηση, η ανάπτυξη συμπεριφοριστικών analytics και η αυτοματοποίηση μηχανισμών ασφάλειας.