Αναδυόμενες αγορές, αναδυόμενες απειλές

Το παγκόσμιο επιχειρείν βρίσκεται πλέον αντιμέτωπο με προκλήσεις που προκύπτουν από το κράμα της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας, του ηλεκτρονικού εγκλήματος και των διαδικτυακών κινδύνων.

Η «ασφάλιση κινδύνων κυβερνοχώρου» αποτελεί μια αναδυόμενη αγορά (η αξία της αγοράς cyber insurance, παγκοσμίως, υπολογι-ζόταν στα 3,5-4 δισ. δολ. το 2017, με καλύψεις έναντι πολλαπλών κινδύνων για τις επιχειρήσεις και 1.442 παραβιάσεις, από τις οποίες κλάπηκαν 3,4 δισ. στοιχεία), που μπορεί να βρίσκεται σε εμβρυακή μορφή, αλλά θα μας απασχολεί όσο περνούν τα χρόνια όλο και πε-ρισσότερο.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το WEF (World Economic Forum) στην έκθεσή του για το 2018 αναφορικά με τα global risks συνηγορεί στο ότι η κυβερνοασφάλεια αποτελεί έναν από τους πέντε μεγαλύτερους κινδύνους που αντιμετωπίζουν σήμερα οι κυβερνήσεις, οι οργανισμοί και οι κοινωνίες των πολιτών σε όλο τον κόσμο.

Οι ασφαλιστικές καλύψεις και των κινδύνων του Διαδικτύου γίνονται υπόθεση της ασφαλιστικής βιομηχανίας. Μια νέα, αναδυόμενη αγορά εμφανίζεται στον κλάδο της ασφάλισης και όλα δείχνουν ότι τα επόμενα χρόνια αυτός ο νέος κλάδος θα παρουσιάσει μεγάλη ζή-τηση. Ο GDPR, το NIS Directive και ο ENISA ουσιαστικά δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο από την προσπά-θεια της ΕΕ να θωρακιστεί απέναντι στο cyber risk.

Πόσο έτοιμη είναι όμως η ελληνική ασφαλιστική αγορά για τις ασφαλιστικές καλύψεις των κινδύνων του Διαδικτύου; Η ασφάλεια έναντι των διαδικτυακών κινδύνων είναι ένας μεγάλος κίνδυνος, που παραμένει ανασφάλιστος. Η έκθεση στον κυβερνοχώρο, δυστυχώς, είναι από

τις λιγότερο ασφαλισμένες. Πόσον καιρό θα πάρει στους επικεφαλής των ελληνικών ασφαλιστικών εται-ρειών να επεκτείνουν τα χαρτοφυ-λάκιά τους με προϊόντα διαφορετικά από τους παραδοσιακούς κινδύνους, όπως το αυτοκίνητο και το σπίτι; Εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί για το αν αξίζει οι ελληνικές ασφαλιστι-κές εταιρείες –που έχουν να υποστηρίξουν τα ίδια απασχολούμενα κεφάλαιά τους– να δραστηριοποιηθούν ενεργά στον κλάδο της ασφά-λισης κυβερνοκινδύνων ή αν, μέχρι να διαμορφωθεί μια δυναμική πε-λατεία, θα πρέπει (ελληνόκτητες ή και ξένες) να ικανοποιηθούν με τον ρόλο «χονδρεμπόρου-διανομέα» ή την αναλογική αντασφαλιστική υποστήριξη κάποιας ξένης μητρικής ή άλλων αντασφαλιστών.

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι αυτό που είχε πει ο διευθυντής του FBI, Ρόμπερτ Μιούλερ, το 2012: Υπάρ-χουν δύο ειδών επιχειρήσεις, αυτές που έχουν πέσει θύματα ηλεκτρονικών απειλών και εκείνες που θα δεχθούν επίθεση στο μέλλον…

Από περιοδικό Insurance World