Πώς θα ασφαλίζεται το αυτόνομο όχημα;

Πώς θα είναι η ασφάλιση αυτοκινήτου σε έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχουν οδηγοί και θα κυριαρχούν εξελιγμένα συστήματα σάρωσης και παρακολούθησης, από λέιζερ μέχρι ραντάρ και κάμερες που θα βλέπουν τα πάντα για να προλαμβάνουν τα πάντα;

Όλοι ελπίζουν ότι οι δρόμοι θα είναι πιο ασφαλείς αφού σήμερα εκτιμάται ότι 9 στα 10 ατυχήματα οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα.

Βλέπες, τα λογισμικά που θα κατευθύνουν τα οχήματα δεν θα μεθούν, δεν θα κινδυνεύουν να κοιμηθούν στο τιμόνι από την κούραση και σίγουρα δεν θα… χαζεύουν στο κινητό τηλέφωνο!

Κατά συνέπεια, οι ασφαλιστικές εταιρείες καλούνται να μεταλλαχθούν και να ενστερνιστούν την αλλαγή, αναλαμβάνοντας πλέον κινδύνους που σχετίζονται με την ασφάλεια των επιβατών και όχι τον οδηγό.

Παράλληλα, η νέα πραγματικότητα που φέρνει η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση προκαλεί μία διαρκή συζήτηση στις τάξεις των ασφαλιστών και των αναλογιστών για το πώς θα τιμολογούνται οι ασφάλειες όταν οι υπολογιστές και η τεχνητή νοημοσύνη θα έχουν πάρει το τιμόνι από τον άνθρωπο.

Μία πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε να είναι ότι τα ασφάλιστρα θα αυξηθούν αφού θα χρειαστεί μία περίοδος προσαρμογής στη νέα γενιά κινδύνων.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για μία νέα αγορά για την οποία δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία ετών. Βέβαια, οι ίδιοι οι κατασκευαστές «έξυπνων» ή αυτοκινούμενων οχημάτων, καταγράφουν… μανιωδώς όλα τα δεδομένα που σχετίζονται με την αυτόνομη οδήγηση έτσι ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος για τη μεγάλη μετάβαση.

Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα τα ασφάλιστρα αυτοκινήτου, είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι στο μέλλον αυτά θα προσαρμόζονται ανάλογα με την χρήση της αυτόνομης οδήγησης και τις ανάγκες των πελατών. Αν υπάρχει μία γκρίζα ζώνη, αυτή έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με το ποιος θα αναλαμβάνει την ευθύνη στην περίπτωση ατυχήματος.

Ο ιδιοκτήτης, η εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού ή ο κατασκευαστής του αυτοκινούμενου οχήματος;

Σε έκθεσή της για τις προοπτικές της ασφαλιστικής αγοράς το 2019, η Deloitte αναγνωρίζει ότι μέσω της αυξημένης διασυνδεσιμότητας παράγονται τεράστιες ποσότητες δεδομένων σε πραγματικό χρόνο ενώ παράλληλα η σχέση μεταξύ των ασφαλιστικών εταιρειών και των ασφαλισμένων εξελίσσεται από στατική και συναλλακτική σε δυναμική και διαδραστική.

Με άλλα λόγια, αν σήμερα ο κόσμος μας τρέχει με πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες, τότε στο μέλλον η ασφάλιση αυτοκινήτου θα αλλάζει καθημερινά ίσως και κάθε ώρα, ή ακόμη και κάθε λεπτό, αφού η συλλογή δεδομένων θα πυροδοτεί μία αυτοματοποιημένη διαδικασία προσαρμογής των ασφαλειών και τιμολόγησης των ασφαλίστρων.

Άλλωστε, τα ατυχήματα σήμερα οφείλονται, όπως προαναφέρθηκε, στον ανθρώπινο παράγοντα που σημαίνει ότι θα έχουμε να κάνουμε με μία εντελώς διαφορετική αγορά, αφού ο εν λόγω παράγοντας δεν θα υπάρχει.

 

Τις πταίει;

Αν, λοιπόν, ο άνθρωπος δεν προκαλεί ατυχήματα, γιατί χρειαζόμαστε την ασφάλεια αυτοκινήτου; Ποιος πραγματικά θα ευθύνεται για μία σύγκρουση;

Αν για παράδειγμα, αποδειχθεί ότι ένα ατύχημα προκλήθηκε λόγω σφάλματος ενός συστήματος ανίχνευσης κίνησης που είναι ενσωματωμένο στο όχημα, ποιος θα φταίει, ο κατασκευαστής του οχήματος ή η εταιρεία που προμηθεύει το σύστημα ανίχνευσης;

Αν υπάρξει πρόβλημα με τη σύνδεση στο διαδίκτυο ή με την λειτουργία ενός δορυφόρου, θα ευθύνεται ο κατασκευαστής ή ο πάροχος του διαδικτύου;

Επίσης, ποιος θα… πληρώσει το μάρμαρο αν το όχημα πέσει θύμα κυβερνοεπίθεσης;

Ειδικοί του ασφαλιστικού κλάδου σημειώνουν ότι ως κοινωνία θα πρέπει να συμφωνήσουμε στο ποιος θα ευθύνεται στις αναρίθμητες περιπτώσεις διαφορετικών κινδύνων αλλά και στο ποιος θα πρέπει να ασφαλίζεται. Γιατί όλα από εκει ξεκινούν.

Υπάρχουν πολλά αναπάντητα μέχρι στιγμής ερωτήματα, νομικά αλλά και ηθικά, όπως το αν μπορεί ένα… ρομπότ να αποφασίσει ποιον θα προστατέψει όταν δεν μπορεί να αποφύγει τη σύγκρουση.

Έναν άνθρωπο ή μία ομάδα ατόμων; Έναν νεότερο ή έναν μεγαλύτερο σε ηλικία;

Είναι ερωτήματα που μπορεί σήμερα να προκαλούν αίσθηση όμως θα έρθει η ώρα που θα γίνουν μέρος της βασικής συζήτησης γύρω από το πόσο μπορεί η τεχνολογία να αντικαταστήσει τον άνθρωπο. Τα ανοιχτά αυτά μέτωπα μας υπενθυμίζουν ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας αν χρησιμοποιηθεί με λάθος τρόπο μπορεί να λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά.

Ένα θέμα, επίσης, είναι αν θα προλάβουν οι ασφαλιστικές εταιρείες να σταθμίσουν τους κινδύνους της αυτόνομης οδήγησης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αμερικανών αναλυτών, ενώ τα ασφάλιστρα θα μειωθούν κατά 12,5% έως το 2035, τα αυτοκινούμενα οχήματα που θα κυκλοφορούν στις ΗΠΑ τότε δεν θα ξεπερνούν τα 23 εκατομμύρια, αριθμός που σήμερα αντιστοιχεί στο 10% των συνολικών οχημάτων.

Πάντως, στην παρούσα φάση οι συζητήσεις μεταξύ παγκόσμιων ασφαλιστικών εταιρειών και κυρίαρχων αυτοκινητοβιομηχανιών βρίσκονται σε εξέλιξη σε μια προσπάθεια να χτίσουν σχέσεις και να προλάβουν τις εξελίξεις. Στον αντίποδα, οι κολοσσοί της τεχνολογίας φαντάζονται ένα μέλλον χωρίς συμβατικούς κατασκευαστές και συμβατικές ασφαλιστικές. Μέχρι τότε, οι κίνδυνοι θα συνεχίσουν να μας απασχολούν αλλά θα αλλάξει η «φύση» τους, αφού σήμερα βασίζονται στην τυχαιότητα που συνδέεται με την ανθρώπινη οδήγηση, ενώ όσο θα αρχίσουν να αποδίδονται σε λογισμικά και αισθητήρες, θα γίνονται πιο συστημικοί.

Πηγή: insurncemarket.gr