Άλμα των συμφωνιών insurtech στο δ’ τρίμηνο του 2018

Της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου

63 συμφωνίες insurtechs συνολικής αξίας 1,59 δις. δολαρίων ανακοινώθηκαν διεθνώς το δ’ τρίμηνο του 2018. Ο αριθμός των deals αυξήθηκε κατά 24% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017 ενώ η αξία τους κατά 155%.

Όπως επισημαίνεται στην μελέτη Quarterly Insurtech Briefing της Willis Towers Watson, ο αριθμός των συμφωνιών είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ιστορικά μετά το β’ τρίμηνο του 2015. Μετά από αύξηση αρκετών χρόνων, ο αριθμός των «στρατηγικών» επενδύσεων σε insurtechs από (αντ)ασφαλιστικούς ομίλους μειώθηκε κατά 6%, αλλά το ύψος της χρηματοδότησης αυξήθηκε σημαντικά. Πιο συγκεκριμένα, 11 επενδυτές του ασφαλιστικού κλάδου τοποθέτησαν κεφάλαια 218 εκατ. δολαρίων σε insurtechs την περίοδο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2018 (+230% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο)

Αξιοσημείωτο στοιχείο είναι η αύξηση των νέων insurtech εργαλείων για τη διαχείριση του cyber κινδύνου: Ενδεικτικά αναφέρεται Cyence Risk Analytics της Guidewire που παρέχει μοντέλα για τις οικονομικές επιπτώσεις των cyber επιθέσεων, το Corax που δημιουργεί αναλυτικά εργαλεία για τον σχεδιασμό και την τιμολόγηση νέων προϊόντων cyber ασφαλίσεων, το Paladin Cyber που δημιουργεί εργαλεία εντοπισμού και προστασίας από τον cyber κίνδυνο και το Refirm Labs που σχεδιάζει μεθόδους για τον έλεγχο της ασφάλειας του εξοπλισμού.

«Ο cyber κίνδυνος είναι ένα πολυπρόσωπο, συνεχώς εξελισσόμενο φαινόμενο», σχολίασε ο Dr Andrew Johnston, επικεφαλής του κλάδου Insurtech τηςWillis Re. «Αντί να προσπαθούμε να εξειδικευόμαστε και να αριστεύουμε σε κάθε πτυχή, οι insurtechs προσφέρουν στον κλάδο μας μια τεράστια ευκαιρία ώστε οι εδραιωμένες ασφαλιστικές εταιρείες να καταστούν –μέσω στρατηγικών εμπορικών συνεργασιών- μέρος ενός ευρύτερου και πιο ανθεκτικού «παζλ».

Σύμφωνα με τον Mark Synnott, επικεφαλής του κλάδου Cyber της Willis Re, «υπάρχει ένας υγιές οικοσύστημα insurtechs, ασφαλιστικών, αντασφαλιστικών και μεσιτικών εταιρειών που εργάζονται πάνω στον cyber κίνδυνο…Χρειάζεται περισσότερη δουλειά για την αντιμετώπιση του «σιωπηλού» cyber κινδύνου (silent cyber), καθώς η δυνητική συγκεντρωτική έκθεση (στον εν λόγω κίνδυνο είναι τεράστια). Τα πράγματα όμως προχωράνε», λέει, αναφέροντας ως παράδειγμα το cyber μοντέλο PRISM-Re της Willis που αξιολογεί την έκθεση στον «σιωπηλό» cyber κίνδυνο, καθώς και τον μεγάλο αριθμό insurtechs που έχουν αναπτύξει λογισμικό το οποίο χρησιμοποιεί αλγορίθμους που βοηθούν τις ασφαλιστικές να ποσοτικοποιήσουν τις καλύψεις για το silent cyber. «Καθώς η cyber απειλή αυξάνεται, τέτοια εργαλεία θα γίνονται όλο και πιο συνήθη και πολύτιμα», κατέληξε ο κ. Synnott.