John Neal (Lloyd’s): O άνθρωπος με τη δυσκολότερη δουλειά στην ασφαλιστική βιομηχανία

της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου

Τη «δυσκολότερη δουλειά στην παγκόσμια ασφαλιστική βιομηχανία» (κατά τη διατύπωση του βετεράνου του κλάδου, Stephen Catlin) έχει αναλάβει από τις 15 Οκτωβρίου ο John Neal, ο 54χρονος Βρετανός, πρώην διευθύνων σύμβουλος του ομίλου QBE (την περίοδο 2012-2015), που διαδέχθηκε την Inga Beale στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου των Lloyd’s of London. 

Η ιστορική ασφαλιστική αγορά του Λονδίνου εμφάνισε κατά τη χρήση του 2017 τις υψηλότερες ζημίες των τελευταίων ετών (2 δισ. στερλίνες), κάνοντας πολλούς να μιλούν για «υπαρξιακή» κρίση, την οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο Neal, σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα που δημιουργεί το επερχόμενο Brexit, αλλά και η εισβολή των νέων τεχνολογιών σε μια αγορά που μετρά 330 χρόνια ζωής… 

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένους κύκλους, ο πρόεδρος των Lloyd’s, Bruce Carnegie-Brown, είχε θέσει 6 κριτήρια που έπρεπε να πληροί ο νέος διευθύνων σύμβουλος των Lloyd’s: 

Πρώτον, να έχει βαθιά γνώση της αγοράς: Όλη η καριέρα του Neal πριν την QBE συνδέεται με τη Lloyd’s, αφού είχε εργαστεί πρώτα ως underwriter και στη συνέχεια ως επικεφαλής της Ensign Management Agency, που λειτουργούσε εντός των «κόλπων» της Lloyd’s. 

Δεύτερον, να είναι οπαδός των βαθμιαίων προσεκτικών αλλαγών: Ο νέος CEO έπρεπε να έχει επιτυχημένη προϊστορία στον σταδιακό εταιρικό μετασχηματισμό και να μην είναι υπέρμαχος «επαναστατικών» αλλαγών, που θα συναντούσαν έντονη αντίδραση εκ των έσω, ιδιαίτερα σε έναν τόσο πολύπλοκο οργανισμό όπως η Lloyd’s. 

Τρίτον, να έχει ηγετικά διαπιστευτήρια, τα οποία διαθέτει ο Neal, ως ο επί 5 έτη επικεφαλής της QBE, ενός πολυεθνικού ασφαλιστικού ομίλου που έχει παρουσία σε 37 χώρες, απασχολεί 14.000 εργαζομένους και το 2017 είχε ακαθάριστα εγγεγραμμένα ασφάλιστρα ύψους 14 δισ. δολ. 

Τέταρτον, να δημιουργήσει μια αποτελεσματική «τριανδρία» με τον νέο οικονομικό διευθυντή καθώς και τον Performance Management Director, Jon Hancock, ο οποίος «τρέχει» το πρότζεκτ της αξιολόγησης όλων των συνδικάτων της Lloyd’s. 

Πέμπτον, να έχει διεθνή εμπειρία, με έμφαση στην ασφαλιστική αγορά των ΗΠΑ, από όπου προέρχεται το 50% των δραστηριοτήτων της Lloyd’s. 

Και έκτον να θέλει παθιασμένα μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά που δεν πληρώνεται τόσο καλά σε σχέση με τα διεθνή standards: Η κ. Beale είχε αποδοχές ύψους 1,3 εκατ. στερλινών το 2017, τη στιγμή που ο ομόλογός της από την AIG, Brian Duppereault, εισέπραξε 43 εκατ. δολ.! 

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Carnegie-Brown και το Συμβούλιο των Lloyd’s κατέληξαν ότι ο άνθρωπος που πληρούσε τα κριτήρια αυτά είναι ο Neal, ο οποίος ανέλαβε το τιμόνι της αγοράς σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της: Η αξιολόγηση των προοπτικών κερδοφορίας των συνδικάτων της Lloyd’s θα μπορούσε να οδηγήσει σε ριζική αλλαγή των επιχειρηματικών μοντέλων πολλών εξ αυτών ή ακόμη και σε «λουκέτο» αυτών που θα κριθούν μη βιώσιμα. 

Επιπροσθέτως, ο νέος CEO θα κληθεί να επιβλέψει τη μετάβαση στο νέο, πολύπλοκο ρυθμιστικό περιβάλλον της μετά-Brexit εποχής (ορόσημο της οποίας αποτέλεσε η έναρξη λειτουργίας της Lloyd’s Brussels, του βραχίονα της Lloyd’s για τις χώρες της ΕΕ με έδρα τις Βρυξέλλες), αλλά και να διαχειριστεί τις θεμελιώδεις αλλαγές που φέρνει η ψηφιακή επανάσταση, καθώς η Lloyd’s επιχειρεί να μειώσει τα δυσβάσταχτα κόστη της (ο σχετικός δείκτης κυμαίνεται 5-8 μονάδες πάνω από τον ανταγωνισμό) και να καταστεί πιο αποδοτική.

 Ο κ. Neal είναι εξοικειωμένος με τις μεγάλες προκλήσεις, καθώς η θητεία του στην QBE είχε πολλές: Αν και του πιστώνεται η επιτυχημένη αλλαγή στρατηγικής της εταιρείας, που αντιμετώπιζε την απομείωση της αξίας στοιχείων ενεργητικού στη Β. Αμερική και αύξηση των αιτήσεων αποζημίωσης στη Ν. Αμερική, εντούτοις υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τη θέση του τον Σεπτέμβριο του 2017, μετά την τέταρτη προειδοποίηση για μειωμένα κέρδη που εξέδωσε η QBE (η οποία τελικά έκλεισε τον χρόνο με ζημίες-ρεκόρ 1,25 δις. δολ.). Οι κακές γλώσσες ψιθυρίζουν επίσης ότι λειτούργησε εις βάρος του το γεγονός ότι σύναψε δεσμό με τη γραμματέα του και δεν το γνωστοποίησε στο ΔΣ, ως όφειλε, κατά τον κώδικα συμπεριφοράς της QBΕ. Για τον λόγο αυτό, υπέστη μεγάλη περικοπή στο μπόνους του. 

Αρκετοί παρατηρητές, πάντως, εκτιμούν ότι η εξυγίανση της QBE ήταν «επικίνδυνη αποστολή» και ότι ο Neal «έκανε ό,τι μπορούσε προτού θυσιαστεί». Όπως σχολιάζει ο John Warwick, εταίρος της ILS Capital Management, που εργάστηκε επί 11 έτη στο συνδικάτο της Lloyd’s της QBE: «Ο Neal αναγνωρίζει την αξία και την ιστορία της Lloyd’s και έχει πλήρη συναίσθηση των σημερινών και των μελλοντικών προκλήσεων». 

Όπως άλλωστε υπογράμμισε και ο ίδιος ο Neal: «Για 330 χρόνια, η Lloyd’s αποδεικνύει την ικανότητά της να καινοτομεί και να προσαρμόζεται. Στοχεύω να αναλάβω τον ρόλο που μου αναλογεί, για να διασφαλίσω ότι αυτή η μοναδική αγορά θα παραμείνει στην εμπροσθοφυλακή του παγκόσμιου (αντ)ασφαλιστικού κλάδου». 

Ο χρόνος θα δείξει αν θα τα καταφέρει και πώς θα κριθεί σε σχέση με την προκάτοχό του, την πρώτη γυναίκα επικεφαλής της Lloyd’s, η οποία επικεντρώθηκε στην αλλαγή της κουλτούρας της εταιρείας και στον εξορθολογισμό των διαδικασιών της με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών (το εργαστήριο καινοτομίας Lloyd’s Lab εγκαινιάστηκε επί των ημερών της). Επικρίθηκε όμως για το ότι δεν αναγνώρισε το μέγεθος των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων στα κόστη, τις διαδικασίες και τις προδιαγραφές underwriting της αγοράς, μέχρι τις ζημίες-«σοκ» του 2017…

Aναδημοσίευση από το περιοδικό Insurance World της Ethos Media

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*