Ποιος φοβάται την… ιδιωτική ασφάλιση;

Γράφει ο Aιρετικός…
 
Αν κάποιος ήθελε εύκολα και γρήγορα να απαντήσει στην ερώτηση-παράφραση γνωστού λογοτεχνικού έργου, ίσως, και όχι ανυπόστατα, να επέλεγε το μοντέλο του κρατικοδίαιτου υπερχρεωμένου κράτους που «δαπανά» για συντάξεις περίπου το 16,5% –το 10,5% περίπου είναι δημοσιονομικά ελλείμματα– του ΑΕΠ, έναντι του 11% στην Ευρώπη. 
Το αν το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο ή όχι συζητιέται εδώ και 20 χρόνια. Ελπίζουμε μόνο να μην πάρει άλλα 20 χρόνια για να λυθεί, την ώρα που δίνονται απαντήσεις και πληθαίνουν οι φωνές για σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στο ασφαλιστικό. 
Η ασφαλιστική αγορά, σε πείσμα των καιρών και κόντρα στο εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, στο σύνολό της, εμφανίζει επάρκεια κεφαλαίων καλής ποιότητας. 
Η Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας (SCR) για το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς ανέρχεται σε 1,8 δισ. ευρώ, με τα συνολικά επιλέξιμα ίδια κεφάλαια να ανέρχονται σε 3,1 δισ. ευρώ. Αυτό, σε συνδυασμό με τη γνώση των νέων αυστηρών μηχανισμών ελέγχου και της εποπτείας των ασφαλιστικών εταιρειών από την ΤτΕ, έχει ενισχύσει την εμπιστοσύνη προς τις ασφαλιστικές εταιρείες. 
Έρευνα της MRB είχε δείξει από το 2017 ότι η συνείδηση των Ελλήνων ωρίμασε μέσα στα χρόνια της κρίσης. Η δυσπιστία ως προς τη βιωσιμότητα της δημόσιας ασφάλισης, αλλά και η στροφή προς την ιδιωτική ασφάλιση –η οποία πλέον εμφανίζεται ως τρίτη βασική προτεραιότητα, έπειτα από την εκπαίδευση των παιδιών και την κάλυψη βασικών αγαθών επιβίωσης–, για πιθανή βελτίωση εισοδήματος, είναι μερικά από τα ευρήματα της έρευνας.
 Τώρα, είναι η ώρα για σύμπραξη. Η ώρα να απελευθερώσει η ιδιωτική ασφάλιση την προστιθέμενη αξία της προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Είναι η ώρα το κράτος να δείξει ή όχι αν φοβάται.
 
Αναδημοσίευση από το περιοδικό Insurance World της Ethos Media

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*