Ασφαλιστικός διαμεσολαβητής: Πωλητής ή σύμβουλος; Η σχέση με τον πελάτη

Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο και έχει επανειλημμένως συζητηθεί. Συνεχώς όμως επανέρχεται, γιατί η θέση του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, ως ενδιάμεσου μεταξύ ασφαλιστικής επιχείρησης και πελάτη, εξαρτάται από την εκάστοτε ιδιότητά του, τη νομοθεσία, τις συμβάσεις έργου που υπογράφει και γενικότερα από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα εντός της οποίας υποχρεούται να λειτουργεί. 

Ποια, αλήθεια, είναι η θέση του σύμφωνα και με τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία και τον υπό ψήφιση νέο νόμο περί διανομής ασφαλιστικών προϊόντων; 

Αν σταθούμε μονοδιάστατα στον ορισμό του ως «Διανομέα ασφαλιστικών προϊόντων», που αναφέρει ο νόμος, τότε απλά θα τον κατατάσσαμε στην κατηγορία των πωλητών. Η έννοια του «Διανομέα» δεν εμπεριέχει ούτε κατ’ ελάχιστο τις έννοιες «συμβουλεύω», «προτείνω», «συγκρίνω», «κατευθύνω». Αντιθέτως, εμπεριέχει τις έννοιες του «μοιράζω», «κατανέμω», ακόμη και την έννοια «καρπώνομαι».

 Στη συνέχεια, όμως, ο ίδιος ο νόμος διαχωρίζει τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές και αναφέρει ότι ο μεσίτης δρα κατ’ εντολή του πελάτη, χωρίς οποιαδήποτε δέσμευση προς ασφαλιστικές εταιρείες. Από αυτήν την οπτική, ο μεσίτης όχι μόνο δεν είναι πωλητής, αλλά αντιθέτως ερευνά, σχεδιάζει, συγκρίνει και «αγοράζει» για λογαριασμό του πελάτη. Με ποια έννοια θα μπορούσε να είναι πωλητής-διανομέας;

 Ακόμη και ο ασφαλιστικός πράκτορας, ο οποίος σύμφωνα με τον νόμο ενεργεί στο όνομα και για λογαριασμό μίας ή περισσοτέρων ασφαλιστικών επιχειρήσεων και ο οποίος, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να θεωρηθεί πωλητής-διανομέας, υποχρεούται από τον ίδιο τον νόμο σε πληθώρα ενεργειών διερευνητικού, προπαρασκευαστικού, επεξηγηματικού και συμβουλευτικού χαρακτήρα προς τον πελάτη (και όλα για την προστασία και το συμφέρον του πελάτη, και όχι της ασφαλιστικής εταιρείας την οποία εκπροσωπεί!), ώστε εκ των πραγμάτων καθίσταται σύμβουλος και όχι πωλητής. 

Μάλιστα, σε συγκεκριμένο άρθρο του νόμου αναφέρονται οι περιπτώσεις για τις οποίες ο διανομέας ασφαλιστικών προϊόντων «…απαλλάσσεται της υποχρέωσης παροχής συμβουλής…». Αναγνωρίζει, δηλαδή, ο νόμος ότι ο διανομέας ασφαλιστικών προϊόντων παρέχει συμβουλές, εκτός κάποιων συγκεκριμένων περιπτώσεων. 

Εν κατακλείδι, ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής, όποια ιδιότητα κι αν έχει, είναι σαφές ότι συμβουλεύει τον πελάτη και μάλιστα αναλαμβάνοντας και την πλήρη ευθύνη για τις συμβουλές που του παρέχει. Ακόμη κι όταν «πουλά» ένα ασφαλιστικό προϊόν, οι ευθύνες που αναλαμβάνει είναι οι ευθύνες συμβούλου που πρότεινε και προώθησε το προϊόν αυτό, αφού υποχρεούται να αποδείξει ότι ενημέρωσε τον πελάτη για τις πραγματικές ασφαλιστικές του ανάγκες, για το ότι το συγκεκριμένο προϊόν ικανοποιεί τις ανάγκες αυτές κ.λπ.

Aναδημοσίευση από τον Οδηγό Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης 2018