Στην εξόντωση της διαφοροποίησης «παίζεται» ο ανταγωνισμός;

Ο ανταγωνισμός ως λέξη, έννοια και πρακτική συμπεριφορά είναι συνυφασμένος με την ζωή, την καθημερινότητα, τους ανθρώπους, τις επιχειρήσεις και τις αγορές. 

Ιδιαίτερα στις αγορές τα τελευταία χρόνια ο ανταγωνισμός βρίσκεται στην κορυφή του ενδιαφέροντος καθώς έχει ανακηρυχθεί σε εργαλείο αιχμής για την λειτουργία των επιχειρήσεων, την ανάπτυξή τους, την εδραίωσή τους στο περιβάλλον που λειτουργούν. 

Και φυσικά αυτός ελέγχει ή θα έπρεπε να ελέγχει τον ανταγωνισμό είναι ο καταναλωτής, ο πελάτης, ο αποδέκτης του προϊόντος που προσφέρει κάθε κλάδος. Στην ασφαλιστική αγορά, έτη πολλά, οι άνθρωποι των εταιρειών αναφέρουν για το «απόστημα» του αθέμιτου ανταγωνισμού που έχει δημιουργηθεί στον κλάδο εξαιτίας κάποιων εταιρειών που πουλάνε φθηνά. 

Μάλιστα, όταν κάποιος ασφαλισμένος σε τέτοια εταιρεία προβάλει το επιχείρημα του φθηνού ασφαλίστρου τότε ο αντίλογος από αυτούς που δυσφορούν για τον αθέμιτο ανταγωνισμό, είναι ότι μπορεί να κλείσει, δε θα σε εξυπηρετήσει την κατάλληλη στιγμή και γενικά μαζί με την φθήνια επιχειρούν να συνδυάσουν και την πλημμελή παροχή υπηρεσιών. Καλά μέχρι εδώ. 

Ας υποθέσουμε όμως ότι οι καταναλωτές θέλουν να επιλέξουν μεταξύ των μεγάλων των ελληνικών και των πολυεθνικών εταιρειών τότε ποια θα είναι τα κριτήρια της επιλογής τους; Οι παροχές περίπου ίδιες, οι αποδόσεις περίπου ίδιες, η εξυπηρέτηση του ασφαλισμένου άμεση και σε καλό επίπεδο και η τιμή του ασφαλίστρου επίσης περίπου ίδια. 

Αυτό μου ανέφερε προσφάτως ένα επιχειρηματίας του λιανεμπορίου αναρωτώμενος γιατί ενώ σε όλους του κλάδους της αγοράς γίνεται μάχη τιμών- με εξαίρεση όσους υπάρχουν ολιγοπώλια ή μονοπώλια- στην ασφαλιστική αγορά επικρατεί νηνεμία. Και αυτό το σκέφτηκε διότι επιχείρησε να πάρει προσφορές από ασφαλιστικές εταιρείες για να ασφαλίσει ένα «κίνδυνο» και μετά από αρκετές επαφές με διάφορες εταιρείες διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε λόγος να αναζητά μεταξύ των γνωστών «επώνυμων» εταιρειών καλύτερο ασφάλιστρο. 

Οι διαφορές ήταν μηδαμινές, ασήμαντες. Με βάση αυτά συμπέρανε ο επιχειρηματίας ότι στην ασφαλιστική αγορά η επιλογή δεν γίνεται με βάση την τιμή διότι είναι μια παράμετρος σχεδόν σταθερή και όσοι «σπάνε» τις τιμές προς τα κάτω κάνουν αθέμιτο ανταγωνισμό. Δεν είναι ολιγοπώλιο, δεν είναι «συμφωνίες», δεν είναι δεσπόζουσα θέση –όπως σε όλες τις άλλες αγορές-. Που παίζεται λοιπόν ο ανταγωνισμός; Στην εξόντωση της διαφοροποίησης;