Και διαπορών επί παντός. Επί παντός του κλάδου εννοείται, όχι επί ασχέτων θεμάτων

Παραδείγματος χάριν: Είναι δυνατόν να ζητούν 300 εκατομμύρια ευρώ από τους ανθρώπους; Από πού να τα βρούν να τα δώσουν; Και πώς θα πληρώνουν μετά το προσωπικό τους;
Κύκλωμα τοκογλυφίας, που δρούσε στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, εντόπισε η ΥΠ.Ε.Ε. Θεσσαλονίκης, όπως ανακοίνωσε επισήμως η υπηρεσία. Όχι, δεν συμμετείχαν ασφαλιστές στο κύκλωμα. Άλλωστε για τοκογλυφία πιάστηκαν οι ενεχόμενοι, όχι για παρατράπεζα. Έχει μια διαφορά: Η παρατράπεζα, φυσικά υπό προϋποθέσεις, είναι μια σχεδόν νόμιμη δραστηριότητα.     Έστω, παρανόμιμη…
Μάζευε-μάζευε, τελικώς συγκέντρωσε το 85% των μετοχών της Eurobrokers ο επιχειρηματίας Γιώργος Κούμπας. Η κίνηση, αφενός δείχνει την εμπιστοσύνη που έχει ο επιχειρηματίας στη Eurobrokers. Δείχνει όμως και την ανάγκη για κεφάλαια που φαίνεται να έχει η εισηγμένη Κούμπας Συμμετοχών. Η οποία σημειωτέον έχει υψηλό δανεισμό και είχε προφανείς λόγους να αποφύγει τη ρευστοποίηση του μετοχικού της χαρτοφυλακίου…
Ένα μήνα πίεζε τον Ι. Παυλίδη, αντιπρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Αγροτικής Ασφαλιστικής, ο πρόεδρος του ομίλου Δ. Μηλιάκος να αποχωρήσει από τη διεύθυνση της εταιρίας, με αφορμή τα «γαργαλιστικά ενσταντανέ» που κυκλοφόρησαν στο Ιnternet.  Η αγορά όμως γνωρίζει ότι ο κ. Παυλίδης βρισκόταν σχεδόν επί ένα χρόνο στον «αέρα», αφού η σύμβασή του είχε λήξει και δεν ανανεώθηκε. Θυμίζουμε, ότι τότε ακόμη δεν είχαν διαρρεύσει οι φωτογραφίες στο internet…
Αντικαταστάτης του ο κ. Α. Παπανικολάου, διευθυντής της ηλεκτρονικής τραπεζικής του ομίλου, ο οποίος διατηρεί παράλληλα και αυτά τα καθήκοντα. Και επειδή part time διευθυντής μάλλον δε γίνεται, ή ο κ. Α. Παπανικολάου είναι μεταβατικός, ή το μοντέλο διοίκησης της Αγροτικής Ασφαλιστικής γίνεται πλέον ακραιφνώς προσωποκεντρικό.
Έχει τον τρόπο του και με τους δημοσιογράφους: Φοβερίζει, κάνει μηνύσεις, και μόλις η υπόθεση φτάσει στο κατώφλι του δικαστηρίου, την αποσύρει. Ούτε εχθρό σου δεν μπορείς να τον κάνεις αυτόν τον άνθρωπο…
Σήκωσε πολύ κουρνιαχτό η ιστορία με τα πούρα, λες και είναι αναντίστοιχο του μεγέθους της εταιρίας και κάποιων μεγάλων συμβολαίων της να στείλει ένα ακριβούτσικο επιχειρηματικό δώρο. Έτσι, πέρασε εντελώς απαρατήρητη μια άλλη ιστορία: Στέλεχος ημικρατικής ασφαλιστικής βγήκε στη σύνταξη με εφάπαξ 500.000. Είπατε τίποτε; Σε εποχή κρίσης…
Από το 2014 και μετά βλέπουν κάποιοι τραπεζίτες να «μαζεύονται τα απόνερα» της κρίσης. Μέχρι τώρα, συμπληρώνουν, δεν έχουμε δει τίποτε: ούτε μεγάλα κανόνια, ούτε υποχρεωτικές συγχωνεύσεις, ούτε πιστωτική ασφυξία. Αν οι προβλέψεις αυτές έχουν κάποιον τόνο ρεαλιστικής προσέγγισης, που ελπίζουμε να μην έχουν, τότε το να κλείσουν 2, 3 ή ακόμα και 6 ασφαλιστικές εταιρίες, μάλλον είναι μια απλή λεπτομέρεια…
Ασκούν κριτική για την καθυστέρηση στην έκδοση του κανονισμού τήρησης των αποθεμάτων Ζωής, στελέχη πολυεθνικών που επενδύουν στην προοπτική της ελληνικής αγοράς. Τονίζουν, μάλιστα, αφήνοντας ευκολονόητα υπονοούμενα, ότι ο νέος κανονισμός δεν θα ισχύσει αναδρομικά το 2010 για το 2009. Γιατί, βέβαια, θα ήθελαν να γνωρίζουν εξαρχής και όχι εκ των υστέρων τις απαιτήσεις του επόπτη. Τι να πεις σε αυτούς τους Ευρωπαίους; Τελικά ή παραείναι Ευρωπαίοι ή πήραν τοις μετρητοίς κάποιες υποσχέσεις που τους είχαν δοθεί όταν ήρθαν στην Ελλάδα, ότι η αποκατάσταση των όρων υγιούς ανταγωνισμού είναι δρομολογημένη υπόθεση. Μάλιστα…
Και όμως είναι αλήθεια. Εταιρία πολυεθνική ετοιμάζεται κατά τις αποφάσεις της μητρός της να αλλάξει ονομασία. Ετσι απαλάσσεται του παρελθόντος για το οποίο και δεν ευθυνόταν.
Τσάμπα τα λεφτά και οι ανακοινώσεις. Ο λύκος δεν αλλάζει χολυγια και όπως φαίνεται δεν φεύγει και για εξωτερικό παρά τις πολύκροτες ανακοινώσεις του παρελθόντος. Πάει η ευκαιρία των βαλκανίων… και η τράπεζα μετάνοιωσε…
Το θέμα των εξελίξεων περί την AIG απασχολεί άλλες σελίδες του περιοδικού.     Όλοι βλέπουν ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι εταιρίες του ομίλου θα συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους. Και το ίδιο φυσικά θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου άλλωστε είναι ιδιαίτερα εύρωστες.  Αυτό που δεν βλέπουν είναι απλές απαντήσεις σε μερικά πολύ προφανή ερωτήματα, όπως π.χ.: Για ποιους πιστωτές του ομίλου είχε τόση σημασία να κρατηθεί ζωντανός και να μην οδηγηθεί σε άλλη (πιο ασφαλή για το αμερικανικό δημόσιο) διαδικασία;  

Σε ποιους πλήρωσε ο όμιλος στο διάστημα αιχμής του προβλήματος (Ιούλιος Σεπτέμβριος του 2008) 20 δις. δολάρια; Απαντήσεις μέχρι τώρα δεν υπάρχουν. Γενική αίσθηση όμως πέραν του Ατλαντικού είναι ότι η AIG δεν αποτελεί πρόβλημα της Wall street, αλλά της Main street…

Το αγαπημένο του ρητό, που το έχει αποθηκευμένο στο κινητό του, είναι: «Μην παραβαίνεις τη συνείδησή σου, προκειμένου να αποκομίσεις ένα πρόσκαιρο όφελος». Το επαναλαμβάνει συχνά, μαζί με άλλες παραινέσεις κατά τις επισκέψεις που πραγματοποιεί στα υποκαταστήματα της εταιρίας.
Και βέβαια, περιττό να πούμε ότι στην εταιρία αισθάνονται τυχεροί, που ο άνθρωπος ανέλαβε με τέτοια όρεξη τα ηνία της εταιρίας. Ξέρω τι λέω, δεν αισθάνονται τυχεροί που έφυγε ο άλλος. Αλλά που ήρθε αυτός…
First we take Exarhia, then we take Kolonaki  Προφανώς πρόκειται για παράφραση του γνωστού τραγουδιού του Leonard Coen, παραπέμπει όμως με τον πιο εύγλωττο τρόπο στα συμβάντα του προηγουμένου Σαββάτου στην οδό Σκουφά και στο πρόβλημα των ανασφαλών (και όπως πάει η δουλειά ανασφάλιστων) επιχειρήσεων του κέντρου της Αθήνας.
 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*