Τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ από την ετήσια παραγωγή ασφαλίστρων του κλάδου θα μπορούσαν να εισπραχθούν μέσω POS. Πρόκειται για «εξασφαλισμένο» τζίρο για τον οποίο είναι δυνατή η χρήση πλαστικού χρήματος αναφέρει ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, μιλώντας χθες στο IW, μετά τη συνάντηση την οποία είχε με τους εκπροσώπους της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών για το θέμα αυτό.
Σύμφωνα με τον κ. Χατζηθεοδοσίου, οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης θα μπορούσαν να διακινήσουν υψηλούς όγκους ασφαλίστρων με τη χρήση P.O.S. Υπό αυτή την έννοια, η εν λόγω πρακτική έχει την προοπτική να αναπτυχθεί στις τάξεις των ασφαλιστικών συμβούλων, αλλά και να στηριχθεί με κίνητρα και χαμηλές χρεώσεις από τις τράπεζες, που μόνο να κερδίσουν θα είχαν από μια ανάλογη εξέλιξη.
Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, από το σύνολο της ετήσιας παραγωγής των ασφαλιστικών εταιρειών, που διαμορφώνεται στα επίπεδα των 3,5 δισ. ευρώ, περίπου το 20% εισπράττεται χωρίς τη χρήση του internet banking.
Μάλιστα, συναλλαγές με POS θα καθιερώνονταν πολύ πιο εύκολα στον κλάδο ασφάλισης Αστικής Ευθύνης Οχημάτων, όπου, όπως εκτιμάται, μόλις το 20% των ασφαλίστρων εισπράττεται μέσω internet banking, σε αντίθεση με τα συμβόλαια Υγείας και τα επενδυτικά προγράμματα, όπου ο κύριος όγκος των εσόδων, κατά τουλάχιστον το 75%, εισπράττεται μέσω των διαδικτυακών τραπεζικών συστημάτων.
Με τις τωρινές προμήθειες που χρεώνουν οι τράπεζες + κόστος αγοράς + κόστος συντήρησης μηχανήματος POS, το 1/3 της προμήθειας μας πάει σ’αυτές….
Δεν είναι δουλειά του ασφαλιστικού συμβούλου να κάνει την είσπραξη. Η πληρωμή είναι (η μόνη) υποχρέωση του πελάτη που πρέπει να τον βαρύνει αποκλειστικά. Κάποτε θα πρέπει να καταλάβει και ο κόσμος ποιά είναι πραγματικά η δουλειά του ασφαλιστικού συμβούλου, για να πάρει και το επάγγελμά μας το κύρος που του πρέπει. Ο κάθε ασφαλιστικός σύμβουλος είναι αυτός που διαμορφώνει στο μυαλό του δικού του πελάτη βέβαια το τί σημαίνει ασφαλιστικός σύμβουλος. Άλλος πελάτης τον βλέπει σαν παραγγελιολήπτη, άλλος σαν πωλητή, άλλος σαν πλασιέ, άλλος σαν το παιδί που θα του πληρώσει και το συμβόλαιο (!) και από την άλλη υπάρχουν πελάτες που θα δουν τον ασφαλιστικό τους σύμβουλο σαν πραγματικό επαγγελματία σύμβουλο που θα τους συμβουλέψει ακόμη και κόντρα στα “θέλω” τους (αντιπωλησιακό θα μου πουν κάποιοι…) και θα τους βοηθήσει να σχεδιάσουν με την βοήθειά του την ασφαλιστική τους κάλυψη έναντι πολλαπλών κινδύνων και σε μακροχρόνιο ορίζοντα, σε συνέχεια της ανάλυσης αναγκών. Γιατί η επιστήμη της ασφάλισης είναι στην πραγματικότητα το risk management της ζωής των ανθρώπων κι όχι κάτι άλλο.