Τροχαία με Αλλοδαπούς στην Ελλάδα – Ψυχική Οδύνη Αλλοδαπών 

Σε περίπτωση θανάτωσης αλλοδαπού σε τροχαίο ατύχημα στην Ελλάδα, Εφαρμοστέο  ΑΜΕΣΑ το Ελληνικό Δίκαιο – ΑΚ 932 χωρίς την  παρεμβολή άλλης έρευνας αλλοδαπών διατάξεων, αναφορικά με τον κύκλο των δικαιουμένων προσώπων, χωρίς την παρεμβολή άλλης έρευνας, στο πλαίσιο εφαρμογής των αρχών του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Στην περίπτωση  που αμφισβητηθεί η συγγενική ιδιότητα, αναφορικά με την ύπαρξη ή την εγκυρότητα της σχέσης εκείνης, από την οποία προέρχεται η ιδιότητα αυτή, (π.χ. η ύπαρξη ή όχι γάμου ή συγγενικής σχέσης γονέα και τέκνου), τότε πλέον καθίσταται αναγκαία η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 13, 14, 17-24 του Α.Κ. (κατά περίπτωση), για να κριθεί ανάλογα το εάν ο ενάγων έχει τελικά την ιδιότητα του συζύγου ή του τέκνου, του πατέρα ή του αδελφού του θανατοθέντος.

 

 (ΣΣ βλέπε κατωτέρω σελ. 551 contra Παρατηρήσεις Γεωργίου Αμπατζή, αναφορικά με την εφαρμογή του Κανονισμού  864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11^ης Ιουλίου 2007 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές, γνωστού και ως Κανονισμού «Ρώμη ΙΙ» για τα τροχαία ατυχήματα που συμβαίνουν μετά την 11.1.2009, ο οποίος έπρεπε να εφαρμοσθεί  εν προκειμένω αντί του ΑΚ 26).

 

 

 

Ψυχική Οδύνη υιοθετημένου τέκνου

για τον θάνατο της αλλοδαπής φυσικής του μητέρας

Εφαρμοστέες οι διατάξεις του

 Αλλοδαπού (Ρουμανικού) δικαίου

 

Επανάληψη Δίκης για  προσκόμιση γνωμοδότησης

Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου (1)

 

  Επειδή αφενός μεν αμφιβητείται το εάν τα υιοθετημένα από άλλους γονείς τέκνα εντάσσονται στην έννοια της οικογένειας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 932 ΑΚ,  εφόσον μετά την υιοθεσία διακόπηκε κάθε δεσμός με την  φυσική οικογένεια, συνεπώς και με τη θανούσα φυσική μητέρα και αφετέρου επειδή οι ένδικες αγωγές περιέχουν στοιχεία αλλοδαπότητας,  η προκριματική σχέση, σχετικά με το ποια πρόσωπα ανήκουν στην οικογένεια της θανούσας θα κριθεἱ κατά τις διατάξεις των άρθρων 18 και 28 ΑΚ, σύμφωνα με τις οποίες οι σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνου ρυθμίζονται κατά σειρα: 1. Από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειας του, 2) απο το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους και 3) από το δίκαιο της ιθαγένειας του τέκνου (άρθρο 18 ΑΚ) και οι κληρονομικές σχέσεις διέπονται απο το δίκαιο της ιθαγένειας που είχε ο κληρονομούμενος όταν πέθανε.  Στην προκειμένη περίπτωση, το δίκαιο αυτό ειναι το Ρουμανικό, επειδή δε το Δικαστήριο δε γνωρίζει τις εφαρμοστέες διατάξεις του ρουμανικού δικαίου, πρέπει να αναβληθεί η συζήτηση της υπόθεσης και να διαταχθεί, κατά το αρθρο 254 ΚΠολΔ, για να προσκομισθούν με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων και σε μετάφραση στην ελληνική γλωσσα, οι σχετικές διατάξεις του Ρουμανικού δικαίου, καθώς και σχετική γνωμοδότηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου.

 

(Σημ. βλέπε κατωτέρω σχετικές Παρατηρήσεις Γεωργίου Αμπατζή,  σχετικά με το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου επί του τροχαίου ατυχήματος το οποίο συνέβη στην Ελλάδα και στο οποίο έχει εμπλακεί αλλοδαπός και σύμφωνα με ποιο δίκαιο θα κριθεί αν οι αδελφές της θανούσας αλλοδαπής, επίσης αλλοδαπές, οι οποίες υιοθετήθηκαν από άλλες οικογένειες περιλαμβάνονται στην έννοια των δικαιούχων χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, ένεκα του θανάτου της αδελφής τους).

 

 

 

Στέρηση Διατροφής Ανηλίκου Τέκνου (2)

 

 Απορρίπτεται το σχετικό αίτημα επιδίκασης διατροφής στην ανήλικη θυγατέρα της θανούσας, εφόσον αυτή λαμβάνει ως σύνταξη θανάτου της ασφαλισμένης μητέρας της, ποσό που υπερβαίνει την  συνεισφορά της θανούσης στη διατροφή της ανήλικης θυγατέρας της, λόγω αυτοδίκαιης υποκατάστασης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στη σχετική αξίωση.

 

 

Εκτροπή ΙΧΕ

και πρόσκρουση σε δένδρο

 

 Αποκλειστική υπαιτιότητα οδηγού ΙΧΕ ο οποίος λόγω υπερβολικής ταχήτητας απώλεσε τον έλεγχο του οχήματός του και εξετράπη δεξιά της πορείας του με συνέπεια να προσκρούσει με σφοδρότητα σε παρακείμενο της οδού δέντρο (άρθρα 12 παρ.1, 13 παρ.2, 19 παρ.1,2 και 21 παρ.1 του ΚΟΚ). Κατά την επίδικη σφοδρή σύγκρουση, τόσο ο προαναφερόμενος οδηγός του οχήματος όσο και η συνεπιβαίνουσα σ’ αυτό, βρήκαν ακαριαίο θάνατο.

 

 

Σχόλια-Παρατηρήσεις

 

1. Τροχαία με Αλλοδαπούς – Ψυχική Οδύνη Αλλοδαπών παθόντων – Εφαρμοστέο Δίκαιο.

Βλέπε κατωτέρω Παρατηρήσεις Γεωργίου Αμπατζή  Σελ. 551 οι οποίες αποτελούν  οδηγό προς τους ναυτιλωμένους στα δικονομικά πελάγη σχετικά με :

1) Το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου επί του τροχαίου ατυχήματος το οποίο συνέβη στην Ελλάδα και στο οποίο έχει εμπλακείαλλοδαπός και

2) σύμφωνα με ποιο δίκαιο θα κριθεί αν οι αδελφές της θανούσας αλλοδαπής, επίσης αλλοδαπές, οι οποίες υιοθετήθηκαν από άλλες οικογένειες περιλαμβάνονται στην έννοια των δικαιούχων χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, ένεκεν του θανάτου της αδελφής τους, σύμφωνα με το άρθρο 932 εδ. γ΄ του ελληνικού ΑΚ.

 

2. Στέρηση Διατροφής

Μετά την έναρξη ισχύος (23-11-1986) του άρθρου 18 του Ν. 1654/1986 το ΙΚΑ για τις παροχές σε ασφαλισμένο σ’ αυτό παθόντα έχει απ’ ευθείας αξίωση από το νόμο κατά του υπόχρεου σε αποζημίωση υποκαθιστάμενο αυτοδικαίως κατά το ποσό των οφειλομένων στον ζημιωθέντα ασφαλιστικών παροχών στην αξίωση του κατά του υπόχρεου, ο δε παθών δεν νομιμοποιείταινα ζητήσει από τον τελευταίο και τα κονδύλια που κατέβαλε ή οφείλει σε αυτόν (παθόντα) το ΙΚΑ από τη σχέση κοινωνικής ασφαλίσεως που τους συνδέει, διότι ως προς αυτά δεν είναι πλέον δικαιούχος.  Στην εφαρμογή του άρθρου 18 του Ν. 1654/1986εμπίπτει και η σύνταξη την οποία το ΙΚΑ ως ασφαλιστικός φορέας του ασφαλισμένου και θανατωθέντος χορηγεί στη χήρα.Εφ.Αθ. 7271/2006,  ΕΣυγκΔ 2008/186

Εφόσον το ποσό υπερκαλύπτει την έναντι του συζύγου της αξίωσή της για διατροφή, η αξίωσή της αυτή έχει μεταβιβαστεί αυτοδικαίως σύμφωνα με το άρθρο 18 του ν. 1654/1986 στο ΙΚΑ, από τότε που γεννήθηκε, γι΄αυτό και το αίτημά της περί επιδικάσεως αποζημιώσεως λόγω στέρησης της διατροφής που δικαιούται από το σύζυγό της πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο.Εφ.Αθ.5874/2001, ΣΕΣυγκΔ 2004/479.

Η σύζυγος του θανόντος δικαιούται να λάβει μετ΄αφαίρεσιν του καταβαλουμένου σαυτήν ποσού που λαμβάνει ως σύνταξη από το ΙΚΑ . Ένσταση εναγομένων περί ολοκληρωτικού αποκλεισμού της αποζημιώσεως της ενάγουσας λόγω λήψεως συντάξεως από το ΙΚΑ – Απορριπτέα.  Οι εναγόμενοι διάδικοι δικαιούνταν να προτείνουν στη δίκη (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) εκείνη την καταλυτική ένσταση εν όλω ή εν μέρει του ασκουμένου με την αγωγή δικαιώματος της ενάγουσας, δηλαδή της μειώσεως ή του αποκλεισμού της αποζημιώσεως της (και όχι την ένσταση ενεργητικής νομιμοποίησης της καθόσον ελάμβανε ισόποση ή μικρότερη σύνταξη από το ΙΚΑ, στο οποίο μεταβιβάστηκε η απαίτησή της, την οποία και πράγματι  πρότειναν. Όμως με την προταθείσα αυτή ένσταση των εναγομένων δεν ασχολήθηκε κατ  ουσίαν ούτε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ούτε το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, οπότε η ένσταση αυτή δεν θεωρείται ως προταθείσα και συνεπώς δεν καλύπτεται από το δεδικασμένο , παρά μόνον αν θα καλύπτονταν από αυτό και σαν μη προταθείσα. Για να καλυφθεί όμως μια μη προταθείσα ένσταση από το δεδικασμένο πρέπει να υπήρχαν κατά τη διάρκεια της πρώτης δίκης όλα τα προς θεμελίωση αυτής πραγματικά περιστατικά, έστω και αν τα αγνοούσε ο διάδικος υπαίτια ή ανυπαίτια. Εφ.Θες. 2998/2004 ΣΕΣυγκΔ 2004/533.

Στέρηση Διατροφής Συζύγου Αλλοδαπού θανόντος. Επιδικάσθηκε το σχετικό κονδύλιο αφαιρουμένου του ποσού τηςσύνταξης χηρείας που λαμβάνει η σύζυγος του θανόντος από το ΙΚΑ  λόγω της αυτοδίκαιης υποκατάστασης του ποσού αυτού από το ΙΚΑ (άρθρο 18 Ν 1654/1986). Μον.Πρ.Καστ. 47/2007, ΕΣυγκΔ 2008/34

 

Πηγή: Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου -Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ο Σόλων

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ