Διασφάλιση των συντάξεων με μοντέλο συνεργασίας ιδιωτικού – δημοσίου τομέα

Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση στη χώρας μας πρέπει να βασιστεί στην εφαρμογή ενός συμπληρωματικού κεφαλαιοποιητικού συστήματος, το οποίο να προβλέπει τη σταδιακή μεταφορά προς επένδυση έως του 8% των εισφορών που σήμερα συγκεντρώνονται προς αναδιανομή στους συνταξιούχους.

Σε πρώτη φάση, κατά τη διαδικασία αναμόρφωσης του ασφαλιστικού στην Ελλάδα θα μπορούσαν να μεταφερθούν στο β΄ πυλώνα ασφάλισης και σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα πόροι οι οποίοι να αντιστοιχούν στο 1% των εισφορών που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι. Σε δεύτερο χρόνο και σε βάθος λίγων ετών οι πόροι αυτοί θα μπορούσαν να αυξηθούν στο 2% – 3% φθάνοντας σταδιακά κατ΄ ανώτατο επίπεδο στο 8% των εισφορών.
Τα ανωτέρω αναφέρουν στο IW υψηλόβαθμοί παράγοντες ασφαλιστικών εταιρειών, που χαρακτηρίζονται ως ιδιαιτέρως καλοί γνώστες του θέματος, για να προσθέσουν ότι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι αναγκαίες αποδόσεις για την καταβολή των μελλοντικών συντάξεων διασφαλίζονται μέσω κεφαλαιοποιητικών συστημάτων, τα οποία προσθέτουν στα αποθεματικά των Ταμείων υπεραξίες.

Όπως επισημαίνουν, «το ασφαλιστικό δεν αντιμετωπίζεται μόνο με την αναμόρφωση του αναδιανεμητικού συστήματος, όταν η ανεργία έχει κυριολεκτικά ξεφύγει και όταν ο πληθυσμός γερνά με ταχείς ρυθμούς». Προσθέτουν δε ότι «για να καταστεί βιώσιμο το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας θα πρέπει να γεννά νέους πόρους, τους οποίους μπορεί να «εγγυηθεί» μόνο ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, ο δεύτερος πυλώνας και τα Επαγγελματικά Ταμεία, που δυστυχώς, μέχρι και σήμερα δεν λειτούργησαν λόγω προβληματικού θεσμικού πλαισίου».
«Όσο αναδιανέμουμε πόρους, τόσο θα προκαλούμε ελλείμματα στα ασφαλιστικά μας Ταμεία» δηλώνουν με έμφαση οι ίδιοι παράγοντες, επισημαίνοντας ότι η σχεδιαζόμενη πρόταση της κυβέρνησης θα φέρει σε νέο αδιέξοδο το ασφαλιστικό.