Άρειος Πάγος: Εξαίρεση ασφαλιστικής κάλυψης για ζημίες εκ προθέσεως από τροχαίο ατύχημα

“Ενδεχόμενος Δόλος του Υπαιτίου Οδηγού”: Αναιρετική Διαδικασία κατ΄α αρθρ. 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ

Απορριπτέος ο λόγος αναιρέσεως του παθόντος ενάγοντος

Δεν ευθύνεται το Διεθνές Γραφείο Ασφάλισης όπως και ο ασφαλιστής για την αποζημίωση των σωματικών βλαβών και της ηθικής βλάβης του ενάγοντος, που προκλήθηκαν από πρόθεση (ενδεχόμενο δόλο) του υπαιτίου οδηγού του αλλοδαπού οχήματος

Επιτρεπτά προβάλλεται από το εναγόμενο Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης η σχετική ένσταση απαλλαγής του κατά του ζημιωθέντος  τρίτου.

Εν προκειμένω η  προσβαλλόμενη απόφαση του Εφετείου ως προς το κρίσιμο ζήτημα της εκ προθέσεως (με ενδεχόμενο δόλο)  πρόκληση του ατυχήματος και των συνεπειών του που αφορά τις αξιώσεις του ενάγοντος – αναιρεσείοντος και τη χρηματική του ικανοποίηση  λόγω ηθικής βλάβης που απορρέουν από τις σωματικές του βλάβες που υπέστη,  κρίνοντας αποκλειστικά υπαίτιο τον οδηγό του αλλοδαπού αυτοκινήτου  δέχθηκε ως  κατ΄ ουσία βάσιμη την ένσταση απαλλαγής του εναγομένου – αναιρεσιβλήτου «Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης», καθόσον οι σωματικές βλάβες του ενάγοντος προκλήθηκαν από πρόθεση (ενδεχόμενο δόλο) του υπαιτίου οδηγού του αλλοδαπού οχήματος.

 Ειδικότερα, το Εφετείο έκρινε  ότι το αλλοδαπό αυτοκίνητο με Γερμανικές πινακίδες κυκλοφορίας και συνήθη τόπο στάθμευσης τη Γερμανία εφοδιασμένο με Πιστοποιητικό Διεθνούς Ασφάλισης που έσερνε ένα τροχόσπιτο,  συγκρούσθηκε με το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο ενάγων, με αποτέλεσμα την πρόκληση υλικών ζημιών του αυτοκινήτου του ενάγοντος.  Για τη σύγκρουση των οχημάτων και των συνεπειών της αποκλειστικά υπαίτιος είναι ο οδηγός του αλλοδαπού αυτοκινήτου. 

 Μετά  τη σύγκρουση ο ενάγων προκειμένου  να πάρει τα στοιχεία του οδηγού του αλλοδαπού αυτοκινήτου τον ακολούθησε κάνοντας του νεύμα να σταματήσει, πλην όμως ο τελευταίος συνέχισε την πορεία του. Ο ενάγων προσπέρασε το αλλοδαπό αυτοκίνητο, σταμάτησε και κατευθύνθηκε πεζός προς το ακινητοποιημένο προ του ερυθρού σηματοδότη αλλοδαπό αυτοκίνητο, και στάθηκε στη δεξιά πλευρά του (πλευρά του συνοδηγού), ζητώντας από τον  οδηγό του να κατέβει προκειμένου να ανταλλάξουν  στοιχεία για την αποκατάσταση των υλικών  ζημιών του αυτοκινήτου του. Αντίθετα ο εναγόμενος οδηγός παρά το ότι αντιλήφθηκε τον πεζό ενάγοντα, αναπτύσσοντας ταχύτητα, δεν προέβη  σε αποφευκτικό ελιγμό, με αποτέλεσμα να πασρασύρει τον πεζό,  με το μπροστινό δεξιό μέρος του αυτοκινήτου του,  εκτινάσσοντας αυτόν αρχικά στο παρμπρίζ.  Στη συνέχεια τον έσυρε σε απόσταση 20 μέτρων,  και εγκατέλειψε τον τόπο του ατυχήματος και τον τραυματισμένο ενάγοντα.

 Τελικά συνελήφθη από την Τροχαία μετά από κλήση αυτοπτών μαρτύρων που συγκράτησαν τα στοιχεία του αλλοδαπού οχήματος.

Αποκλειστικά υπαίτιος για τις προκληθείσες σωματικές βλάβες του ενάγοντος είναι ο οδηγός του αλλοδαπού αυτοκινήτου ο οποίος ενήργησε με πρόθεση (ενδεχόμενο δόλο) αποδεχόμενος το αποτέλεσμα  που τυχόν θα προκληθεί από την ενέργεια του αυτή.  Κρίνοντας  έτσι το Εφετείο δεν παραβίασε εκ πλαγίου τη διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 του ν. 489/1976.

Απορριπτέος ο σχετικός λόγος αναίρεσης.

Πηγή: ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, τεύχος Ιανουάριος  2022

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*