Φυσικές Καταστροφές: Υποχρεωτική ασφάλιση όλων των κατοικιών ζητούν οι ασφαλιστές

Τους λόγους για τους οποίους η υποχρεωτική ασφάλιση των κατοικιών έναντι των φυσικών καταστροφών πρέπει να είναι υποχρεωτική εξηγούν, μεταξύ άλλων, με σχετικό υπόμνημα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Κώστα Σκρέκα οι εκπρόσωποι της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης.

Όλα αυτά την ώρα που εν εξελίξει βρίσκεται η διαβούλευση για το νέο Εθνικό Κλιματικό Νόμο και ειδικότερα για τις προθέσεις της Πολιτείας περί υποχρεωτικής ασφάλισης νέων κτιρίων που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας από το 2025.

Το σχετικό υπόμνημα – που επεξηγεί τις παραλείψεις, τους προβληματισμούς και τις μελλοντικές αγκυλώσεις που θα φέρει ο νόμος –  κατέθεσαν στον κ. Κώστα Σκρέκα, ο Πρόεδρος και ο Γενικός Γραμματέας της ΕΑΔΕ, κ.κ. Ηλίας Τσολάκης και Μιχάλης Τζωρτζωρής, παρουσία του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα του ΕΕΑ, κ.κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου και Δημήτρη Γαβαλάκη.

Κρίσιμο ζήτημα και η αστική ευθύνη…

Στο πλαίσιο ευρύτερης συνάντησης του κ. Χατζηθεοδοσίου με τον κ. Σκρέκα για την στήριξη των επιχειρήσεων εν μέσω των αυξήσεων και της ενεργειακής κρίσης οι εκπρόσωποι της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης συμμετείχαν παραθέτοντας τις απόψεις τους για το υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου του Υπουργείου για το περιβάλλον.

διαβάστε εδώ: Κ. Σκρέκας στον Γ. Χατζηθεοδοσίου: Θα συνεχιστεί η στήριξη της κυβέρνησης στις επιχειρήσεις

Εστίασαν στο θέμα της ασφάλισης των κτηρίων η οποία περιλαμβάνεται παραμετροποιημένη στο σχέδιο νόμου, ενώ επισημάνθηκε στον Υπουργό και το μείζον ζήτημα της υποχρεωτικής ασφάλισης αστικής ευθύνης σε επαγγέλματα και δραστηριότητες που υπάγονται στις αρμοδιότητες του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Όπως αναφέρεται αναλυτικά στο υπόμνημα για τις κατοικίες

«Με αφορμή την επεξεργασία του νέου Εθνικού Κλιματικού Νόμου με τίτλο “Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή”, και ιδιαιτέρως του άρθρου 19 που αφορά την υποχρεωτική ασφάλιση κτιρίων που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας, όπως αυτές αποτυπώνονται στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας της περ. γ’ της παρ. 3 του άρθρου 5 της υπό στοιχεία 31822/1542/Ε103/2010 κοινής Υπουργική Απόφασης, θα θέλαμε, ως Ένωση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος (ΕΑΔΕ) με το παρόν υπόμνημα να τοποθετηθούμε καθώς και να συμμετέχουμε στη σχετική διαβούλευση.

Το αποτύπωμα αυτής της κίνησης από πλευράς Κυβέρνησης είναι αισιόδοξο και σαφώς αντικατοπτρίζει την κατανόηση της σοβαρότητας της κατάστασης απέναντι στις κλιματικές αλλαγές που διενεργούνται εδώ και αρκετά χρόνια στον πλανήτη μας, αγγίζουν και τον ελλαδικό χώρο και γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι θα οξυνθούν.

Η Ένωση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος εκφράζοντας αποκλειστικά τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές (13.460* Ασφαλιστικοί Πράκτορες & Μεσίτες Ασφαλίσεων) χαιρετίζει την προσπάθεια αυτή και θα βρεθεί αρωγός στην επιδίωξη παράθεσης των σημαντικών ωφελημάτων της ιδέας υποχρεωτικότητας της ασφάλισης των ακινήτων, όπως πράττουμε με συνέπεια όλα τα προηγούμενα χρόνια ως επαγγελματίες στην Ελληνική αγορά.

 

Ωστόσο, σήμερα εκφράζουμε την αγωνία μας, καθώς μελετώντας το άρθρο 19 «περί υποχρεωτικότητας ασφάλισης των εγκατεστημένων κτιρίων σε ευαίσθητες περιοχές (Ζώνες υψηλού Κινδύνου) από κλιματικές αλλαγές» αντιλαμβανόμαστε την εξαιρετική δυσκολία και τα προβλήματα εφαρμογής του εν λόγω νόμου, ο οποίος συνδέεται με την ανάληψη αποκλειστικά δυσμενών κινδύνων.

Η υποχρεωτικότητα ασφάλισης μόνο των νέων κτιρίων από το 2025 έναντι φυσικών καταστροφών ως προϋπόθεση για την ηλεκτροδότησή τους, θα φέρει στο προσκήνιο σημαντικές αγκυλώσεις που θα δημιουργήσουν σωρεία προβλημάτων για τους παρακάτω λόγους:

1ον Η επιλεκτικότητα ασφάλισης των νεόδμητων κτιρίων και όχι του συνόλου των ακινήτων και ειδικά όπως ορίζει ο νόμος, βάζει διλήμματα για την ικανοποιητική αποκατάσταση των βέβαιων επικείμενων ζημιών λόγω φυσικών καταστροφών, χωρίς να εμπλακεί το κράτος με επιδόματα. Είναι ευκόλως κατανοητό ότι τα υπάρχοντα παλαιότερα κτίσματα χρήζουν μεγαλύτερης ανάγκης ασφάλισης ακριβώς εξαιτίας της παλαιότητάς τους .

Τα κτίρια αυτά παρουσιάζουν υψηλότερη τρωτότητα καθώς έχουν ανεγερθεί βάσει παλαιότερων κανονισμών, είναι αυτά που έχουν περισσότερα προβλήματα και από την εμπειρία μας συχνότερες ζημιές. Είναι σαφές ότι εφόσον ταυτοχρόνως τυγχάνει να βρίσκονται σε επικίνδυνες περιοχές είναι αυτά που πρέπει να προστατευτούν κατά προτεραιότητα.

2ον Από τις πιο βασικές αρχές της ασφάλισης είναι ο ορισμός του τυχαίου, του αβέβαιου και μελλοντικού κινδύνου και όχι του σίγουρου και του αναπόφευκτου. Στην περίπτωση αυτού του νόμου έχουμε μια βέβαιη έλευση του κινδύνου αφού επιλέγουμε να ασφαλίσουμε μόνο τα ακίνητα των συγκεκριμένων επικίνδυνων και ασταθών περιοχών. Είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν προβλήματα κατά την ανάληψη της ασφάλισης, με ισχυρή την πιθανότητα άρνησης από τις ασφαλιστικές εταιρείες στην ανάληψη του σχετικού κινδύνου.

3ον Η ασφαλιστική επιστήμη στηρίζεται στον μεγάλο αριθμό των ασφαλισμένων για να βγει ένα προσιτό ασφάλιστρο στον μέσο καταναλωτή, η εφαρμογή του νόμου μόνο σε ακίνητα που έχουν υψηλό κίνδυνο έλευσης ζημίας θα φέρει ανασταλτικό αποτέλεσμα στους υπάρχοντες ασφαλιζόμενους αφού η επιλογή ασφάλισης επισφαλών ακινήτων θα πυροδοτήσει κατακόρυφες αυξήσεις στα ασφάλιστρα των υπολοίπων κτιρίων και στην λοιπή Ελλάδα. Η ασφαλιστική βιομηχανία προϋποθέτει την ασφάλιση μεγάλου αριθμού κινδύνων (με ικανή διασπορά) ώστε να συγκεντρώνεται το απαιτούμενο και επαρκές κεφάλαιο, προκειμένου να μπορεί η ασφαλιστική επιχείρηση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και να καλύψει τη ζημία όταν επέλθει ο ασφαλιστικός κίνδυνος.

4ον Η ετήσια ανανέωση των συμβολαίων του κλάδου περιουσίας δεν εξασφαλίζει τη συνέχιση ασφάλισης του ακινήτου και τελικώς δεν θα μπορεί να διασφαλιστεί από την πλευρά της πολιτείας η διατήρηση των εν ισχύ ασφαλισμένων κινδύνων μετά την πρώτη κατάθεση των πιστοποιητικών για την ηλεκτροδότηση των ακίνητων στους φορείς που εμπλέκονται.

Αυτονοήτως, πρέπει να οριστούν επί μέρους άρθρα που να εμπεριέχονται στα ασφαλιστήρια συμβόλαια κατά την έκδοσή τους ώστε να κλειδώνουν την υποχρεωτικότητα πληρωμής των συμβολαίων για την αποζημίωση σε περίπτωση έλευσης του κινδύνου και να αποτρέπουν τους κατόχους τους στην ακύρωσή τους αναφέροντας ότι δεν θα αποζημιωθούν σε περίπτωση μη έγκαιρης πληρωμής των ασφαλίστρων τους.

5ον Η ενδεδειγμένη απόφαση για το συγκεκριμένο θέμα είναι να γίνει υποχρεωτική η ασφάλιση έναντι καταστροφικών κινδύνων όλων των ακινήτων στην Ελληνική επικράτεια τόσο παλαιών όσο και νέων – φυσικά με το εφαρμοστέο δίκαιο **. Μια απόφαση που θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελληνική Κοινωνία και Οικονομία στην «επόμενη μέρα».

Τα οφέλη αυτή της απόφασης θα ήταν εξόχως σημαντικά:

α. Εξασφάλιση: Θα προστατευθεί η ακίνητη περιουσία όλων των Ελλήνων !

β. Οικονομίες κλίμακος: Λόγω της αύξησης των μεγεθών θα μειωθεί το ασφάλιστρο σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Για παράδειγμα μια κατοικία 100 τ.μ. έναντι όλων των καταστροφικών κινδύνων να ασφαλιζόταν με 100 ευρώ το έτος.

γ. Φορολογικά έσοδα: Θα εισέρρεαν στα δημόσια ταμεία από το σύνολο των φόρων που επιβαρύνουν σήμερα το ασφαλιστικό προϊόν.

δ. Προστασία του Δημόσιου προϋπολογισμού: Δεν θα χρειάζεται να δίνονται κονδύλια στήριξης (επιδόματα) υπέρ των πληγέντων (σεισμόπληκτοι, πυρόπληκτοι κλπ.)

ε. Πολιτικά οφέλη: Στην πρώτη ζημία οι πολίτες θα νιώσουν ασφαλείς και σπουδαία ικανοποίηση που η περιουσία τους είναι εξασφαλισμένη. Επιπλέον αυτού θα μπορούσε μέρος του ασφαλίστρου να συμψηφιστεί με κάποια έκπτωση από τον φόρο των ακινήτων.

στ. Επιστημονικά οφέλη: Οι ασφαλιστικές εταιρίες θα έχουν τους απαιτούμενους πόρους αλλά και το ισχυρό κίνητρο να ενεργοποιήσουν μελέτες-δράσεις κατά της κλιματικής αλλαγής αλλά και της προστασίας της ανθρώπινης περιουσίας.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Η συνδρομή της Ασφαλιστικής Επιστήμης εκφραζόμενη από τον ιδιωτικό τομέα σε συνδυασμό με τον κρατικό μηχανισμό στήριξης (ΣΔΙΤ) μπορεί να γίνει η χρυσή τομή στη διασφάλιση των περιουσιών όλων των Ελλήνων, στην προστασία της οικονομίας μας αλλά και καταλύτης στην υγιή ανάπτυξη της χώρας μας.

Είναι εξόχως σημαντικό με γενναιότητα να προκριθεί η κατάρτιση μιας μελέτης που θα προβλέπει την ασφάλιση όλων των ακίνητων περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων έναντι φυσικών καταστροφών. Ως Ένωση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος θα μπορούσαμε να στηρίξουμε τη μελέτη με την συνδρομή της επιστημονικής κοινότητας αλλά και την εμπειρία πιστοποιημένων επαγγελματιών ασφαλιστικών διαμεσολαβητών.

Η αξιοπιστία, η σωστή περιγραφή του κινδύνου και η ανάλυση όλων των όρων είναι δομικής αξίας και πρέπει να επιβλέπεται από πιστοποιημένους επαγγελματίες που φέρουν και την ευθύνη της επαγγελματικής συνδρομής τους.

Η Ελληνική ασφαλιστική αγορά έχει τις δυνατότητες, τα κεφάλαια και τη γνώση για να λειτουργήσει όπως οι πλέον προηγμένες Ευρωπαϊκές ασφαλιστικές αγορές και να στηρίξει την Ελλάδα στον μετασχηματισμό και την εξέλιξή της, πάντα υπέρ του ανθρώπου, της κοινωνίας και της οικονομίας.

Παρακάτω και η ανακοίνωση της ΕΕΑΕ που αποτυπώνονται οι σχετικές προτάσεις στο πλαίσιο της διαβούλευσης. Περιγράφονται στο ίδιο πνεύμα τα προβλήματα που έχει ο υπό διαβούλευση νόμος στην ασφάλιση κατοικίας έναντι φυσικών καταστροφών.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ  Ε.Ε.Α.Ε. – ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

 Άρθρο 19 – Ασφάλιση κινδύνου από την κλιματική αλλαγή

1. Από το 2025, τα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας υπό την έννοια της παρ. 2 ασφαλίζονται υποχρεωτικά. Η ύπαρξη ασφαλιστηρίου συμβολαίου αποτελεί προϋπόθεση για την ηλεκτροδότηση του κτιρίου.
2. Ως ζώνες υψηλής τρωτότητας θεωρούνται οι περιοχές που βρίσκονται:

α) Σε ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου πλημμύρας όπως αποτυπώνονται στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας της περ. γ’ της παρ. 3 του άρθρου 5 της υπό στοιχεία 31822/1542/Ε103/2010 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Προστασίας του Πολίτη (Β’ 1108) και εμπίπτουν στο σενάριο πλημμύρας υψηλής πιθανότητας,

β) πλησίον δασικών περιοχών που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς. Οι περιοχές αυτές καθορίζονται με απόφαση του οικείου Γενικού Διευθυντή Δασών, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της δασικής βλάστησης, την πυκνότητά της, την απόσταση από τα κτίρια και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής.

“Σύμφωνα με  τη Συμφωνία του Παρισιού  και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, η Ευρωπαϊκή ασφαλιστική βιομηχανία στηρίζει την φιλόδοξη προσπάθεια μείωσης των εκπομπών καυσαερίου κατά 55% έως το 2030 και την μηδενική εκπομπή ρύπων έως το 2050. 

Πράγματι η δράση προβάλει πλέον περισσότερο επείγουσα και αναγκαία από ποτέ.

Ο Ασφαλιστικός κλάδος μπορεί να είναι επιβοηθητικός καθώς διαθέτει γνώσεις και τεχνογνωσία για την ανάληψη και διαχείριση των κινδύνων και ικανότητα οικονομικής στήριξης για την αντιμετώπιση των συνεπειών που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή.

Στο προκείμενο Σχέδιο Νόμου που παραμένει σε διαβούλευση και συγκεκριμένα στο άρθρο 19 παράγρ. 1 και 2 που αναφέρεται στην θέσπιση υποχρεωτικής  ασφάλισης από το έτος 2025 σε νεόδμητες οικοδομές που βρίσκονται σε περιοχές ιδιαίτερης τρωτότητας,,  ο ασφαλιστικός κλάδος ενώ θα μπορούσε πράγματι να αποτελέσει μέρος της λύσης καθώς διαθέτει μέθοδο, γνώση και κεφάλαια, βρίσκεται αντιμέτωπος με μία ρύθμιση που ανατρέπει βασικές αρχές της ασφάλισης.

Με την ρύθμιση που προωθείται παραβιάζεται κατάφωρα η βασική φιλοσοφία της ασφαλιστικής επιστήμης, που ορίζει  ότι ο ασφαλιστέος κίνδυνος πρέπει να είναι αβέβαιος, μελλοντικός και  τυχαία συμβεβηκός. Εν προκειμένω έχουμε μια βεβαία επέλευση κινδύνου, εφόσον επιλέγεται  να ασφαλιστούν ακίνητα  σε περιοχές υψηλού κινδύνου και μόνον.  

Βασικός κανόνας επίσης της ασφάλισης είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βάση και διασπορά του κινδύνου προκειμένου να επιτευχθεί το λεγόμενο επαρκές ασφάλιστρο. Όπως λέμε συχνά η καλή τύχη των πολλών να καλύψει την ατυχία των λίγων.

Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς τι ύψους ασφάλιστρο θα απαιτηθεί αν παραμείνει αυτή η πρωτοφανής διάταξη.   

Με αφορμή την κατάθεση αυτού του Σχεδίου Νόμου ζητούμε την συνολική ρύθμιση του πλαισίου αντιμετώπισης και ανάληψης κινδύνων στις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών.

Ζητούμε την σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των συνεπειών που υφίστανται οι πολίτες και την θέσπιση κινήτρων για την ασφαλιστική κάλυψη κινδύνων όπως αυτών που επιχειρεί να καλύψει το υπό Διαβούλευση Σχέδιο.

Ζητούμε τέλος την απόσυρση της διάταξης αυτής και την συνεργασία εξ αρχής Πολιτείας και Ασφαλιστικής Αγοράς για την εξεύρεση τής βέλτιστης λύσης.  

Άλλως και εφόσον προκριθεί η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης θα πρέπει  η διάταξη να συμπεριλάβει όλα τα ακίνητα που έχουν κατασκευαστεί την τελευταία 25ετία  και να ορισθεί ετήσιος έλεγχος διατήρησης της ασφάλισης.

Θα πρέπει να θεσπισθεί  υποχρέωση γνωστοποίησης  από πλευράς Ασφαλιστικών Εταιρειών στον αρμόδιο φορέα, εάν υπάρξει  διακοπή ασφάλισης ή  μή ανανέωση της ασφάλισης, ώστε να επιβάλλονται στον υπόχρεο οι κυρώσεις που θα προβλεφθούν.

Τέλος, και με την ευκαιρία της κατάθεσης του Σχεδίου Νόμου πιστεύουμε ότι η πλέον ώριμη λύση είναι η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των ακινήτων στην Ελληνική επικράτεια και έναντι όλων των καταστροφικών κινδύνων, συμπεριλαμβανομένου του Σεισμού. 

Ως Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές που είμαστε ο κύριος κορμός της προώθησης της ασφαλιστικής ιδέας και ως οι άμεσοι  συνομιλητές και αναλυτές των αναγκών της κοινωνίας, μέσω της Ένωσης Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος – Ε.Ε.Α.Ε., είμαστε στη διάθεση όλων για την αναζήτηση αυτής της λύσης.

Άλλωστε και εφόσον συστήνεται στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Εθνικό Συμβούλιο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΕΣΠ), ως κεντρικό γνωμοδοτικό όργανο του Κράτους για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και αξιολόγηση των δράσεων πολιτικής για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, στο οποίο θα συμμετέχουν πολλοί παράγοντες από διάφορους τομείς, πιστεύουμε ότι για το  σοβαρό θέμα της ασφάλισης θα πρέπει να συμμετέχει και  εκπρόσωπος  της Ασφαλιστικής Αγοράς”.