Insurance World Το Πληρέστερο Ασφαλιστικό Portal. Ό,τι συμβαίνει στον ασφαλιστικό κόσμο γράφεται εδώ!
Από το σύνολο των εισαγόμενων με το υπό συζήτηση σ/ν διατάξεων, ιδιαίτερο βάρος για την βιωσιμότητα των Επιμελητηρίων εμφανίζουν αυτές που συνδέονται με το ονομαζόμενο «ειδικό τέλος ΓΕΜΗ».
Ειδικότερα όπως αναφέρει το ΕΕΑ:
Στο άρθρο 81 παρ. 4 προβλέπονται τέλη αρχικής καταχώρισης (εγγραφής) και τήρησης μερίδας στο ΓΕΜΗ, όμως, εξ αυτού, δεν προκύπτει ότι το τέλος τήρησης της μερίδας ΓΕΜΗ είναι ετησίως καταβαλλόμενο. Ως εκ τούτου, πρέπει ρητά να ορισθεί η περιοδικότητα της κατ’έτος καταβολής αυτού, άλλως, η δυνατότητα ερμηνευτικής συναγωγής περί αυτού από την κατατεθείσα διάταξη παρίσταται ως εξαιρετικά αμφίβολη. Ομοίως, προβλέπεται η καταβολή τέλους για οποιαδήποτε μεταβολή στο ΓΕΜΗ. Η ρύθμιση αυτή σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο άρθρο 75 του σ/ν περιορίζεται η διασύνδεση μητρώων μόνο στις κεφαλαιουχικές εταιρείες και στα υποκαταστήματα αυτών, δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια ως προς την επιβίωση των επιμελητηρίων που το πλήθος των μελών τους προέρχεται από ατομικές ή προσωπικές εταιρείες. Τούτο, διότι, η όποια ενδεχόμενη καταβολή τέλους, άπαξ, κατά την αρχική καταχώριση, και ακολούθως για την κάθε μεταβολή ή τήρηση της μερίδας του υποχρέου στο ΓΕΜΗ, θα είναι περιορισμένα ή ελάχιστα ανταποδοτική, ως επιμελητηριακός πόρος, για τα Επιμελητήρια που το πλήθος των μελών τους προέρχεται από ατομικές ή προσωπικές εταιρείες. Τούτο, διότι, θα περιορίζεται η εμβέλεια του συγκεκριμένου πόρου στο πεδίο των κεφαλαιουχικών εταιρειών – κυρίως, οι οποίες, κατά τεκμήριο είναι υποχρεωμένες σε ετήσια βάση να προχωρούν σε πράξεις δημοσιότητας των οργάνων διοίκησης αυτών, (εκλογή, έγκριση πεπραγμένων, κ.λ.π.). Στον αντίποδα, οι προσωπικές εταιρείες, σπάνια, μόνο σε περιπτώσεις μεταβολής της εταιρικής σύνθεσής τους, (αποχώρηση ή θάνατος εταίρου) ή μεταβίβασης εταιρικού μεριδίου, θα υποχρεούνται σε μεταβολές στο ΓΕΜΗ.
Κατά συνέπεια, η συγκεκριμένη ρύθμιση συνεισφέρει πόρους σχεδόν αποκλειστικά σε Επιμελητήρια, που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους διαθέτουν κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις, ως μέλη.
Για το λόγο αυτό είχε προταθεί η προσθήκη διάταξης περί επέκτασης της εφαρμογής του νόμου στις προσωπικές εταιρείες και στις ατομικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα , είχε προταθεί η ακόλουθη διάταξη «Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στα στοιχεία των παραγράφων 2α και 2β του άρθρου 6 του ν. 3419/2005 και αφορούν: α) κεφαλαιουχικές εταιρείες με έδρα στην ημεδαπή, β) υποκαταστήματα της περίπτωσης ζ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 3419/2005, όπως επίσης και γ) σε προσωπικές εταιρείες , σε ατομικές επιχειρήσεις και γενικά σε κάθε υπόχρεο εγγραφής στο ΓΕΜΗ». Για την διαδικασία εφαρμογής των ως άνω είχε προταθεί και η ακόλουθη – κρίσιμη – διάταξη «Από τη δημοσίευση του παρόντος και μέσα σε δύο (2) μήνες ενεργείται η οριστική μετάπτωση και των ατομικών επιχειρήσεων στο ΓΕΜΗ, με βάση τα στοιχεία που τηρούνται στα Επιμελητήρια, τα οποία θα εμπλουτιστούν με στοιχεία από την ΓΓΠΣ, μέσω της υπάρχουσας διεπαφής της Κ.Υ.ΓΕΜΗ με τη ΓΓΠΣ, όπως θα οριστεί με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, που εκδίδεται κατά την παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 3419/2005».
Εξυπακούεται, βεβαίως, ότι η είσπραξη τέλους μόνο για τη κάθε μεταβολή, και όχι σε ετήσια βάση, θα ήταν απολύτως περιορισμένης σημασίας, για τη βιωσιμότητα των επιμελητηρίων που η σύνθεση τους αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από ατομικές επιχειρήσεις, δεδομένου, ότι στη περίπτωση ατομικών επιχειρήσεων δεν εμφανίζονται, κατά τεκμήριο, μεταβολές, με εξαίρεση τη διακοπή λειτουργίας αυτών!
Σε καμία ωστόσο περίπτωση δεν πρέπει η ρυθμιστική εξουσία του νομοθέτη, να μην ασκείται ενιαία, αλλά, διαφορετικά για ομοειδείς κατηγορίες. Δηλαδή, δεν είναι αποδεκτό από την έννομη τάξη μας να εισάγονται ρυθμίσεις που επιφέρουν διακρίσεις στην (οικονομική) μεταχείριση ομοίων φορέων, όπως, εν προκειμένω, τα Επιμελητήρια, και να ευνοούνται μόνον εκείνα που διαθέτουν κεφαλαιουχικές εταιρείες σε βάρος των υπολοίπων, που ο κορμός τους συντίθεται από ατομικές επιχειρήσεις και προσωπικές εταιρείες, που άλλωστε αποτελούν και τον κύριο όγκο της Ελληνικής Επιχειρηματικότητας.
