Η ευθύνη για περιβαλλοντικές ζημίες βαρύνει κάθε επιχείρηση

Της Ελίνας Παπασπυροπούλου, Manager, Casualty & Specialty στην HDI-Gerling Hellas

Από τη φύση τους οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι είναι ιδιαιτέρως σύνθετοι και η διεθνής ασφαλιστική εμπειρία έχει καταδείξει ότι μια περιβαλλοντική ζημία ενδέχεται να ανέλθει σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Οι επιχειρήσεις καλούνται πλέον να συνυπολογίσουν έναν επιπλέον κίνδυνο, ενσωματώνοντας την περιβαλλοντική διαχείριση στο πλαίσιο της γενικότερης διαχείρισης του κινδύνου τους. Η περιβαλλοντική επισφάλεια αποτελεί επίσης παράγοντα αξιολόγησης της βιωσιμότητας μίας επιχείρησης ή μίας επένδυσης, και κατ’ επέκταση επηρεάζει την χρηματοδότηση / δανειοδότηση από τράπεζες και επενδυτές.

Η ασφαλιστική κάλυψη, έρχεται να χρηματοδοτήσει αυτόν τον κίνδυνο, αποζημιώνοντας τις οικονομικές απώλειες που επωμίζονται οι επιχειρήσεις. Όμως πλέον αυτού, η ασφαλιστική εταιρία, συμβάλλει ουσιαστικά στην αποφυγή της ζημίας, καθώς λειτουργεί προληπτικά, συνιστώντας ή και επιβάλλοντας στην επιχείρηση μέτρα προστασίας και βελτίωσης της λειτουργίας της. Στην HDI-Gerling, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάλυση κινδύνου και τις στρατηγικές ενεργητικής πρόληψης και αποφυγής ζημιών. Η εταιρεία παρέχει στους πελάτες υπηρεσίες εξειδικευμένης διαχείρισης κινδύνου, με τη συμβολή έμπειρων στελεχών Risk Engineers.

Η κατάσταση στην Ελλάδα και την Ευρώπη

Η εμπειρία της HDI-Gerling σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ήδη προσφέρουμε εξειδικευμένη περιβαλλοντική κάλυψη, καταδεικνύει ότι η χώρα μας υστερεί αρκετά σε σχέση με τις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές στην ασφάλιση αυτών των κινδύνων. Στην Ευρώπη, τα προϊόντα αυτά είναι περισσότερο διαδεδομένα, ενώ σε κάποιες χώρες υπάρχουν και περιβαλλοντικά pools (Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία). Η ασφάλιση για περιβαλλοντικούς κίνδυνους παραμένει άγνωστη στις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις. Τα νέα προϊόντα περιβαλλοντικής ευθύνης, τα οποία ήδη προσφέρονται στην ελληνική αγορά και από την HDI-Gerling, έρχονται να καλύψουν την απορρέουσα από την Ευρωπαϊκή Οδηγία περιβαλλοντική ευθύνη, όπως αυτή ενσωματώνεται στο εθνικό μας δίκαιο.

Τι ορίζει το ισχύον νομικό πλαίσιο

Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 148/2009, καθίσταται υποχρεωτική η υπαγωγή των επικίνδυνων δραστηριοτήτων σε σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας (ιδιωτικής ασφάλισης και άλλων μορφών χρηματοοικονομικών εγγυήσεων), με προϋπόθεση όμως την έκδοση των σχετικών Υπουργικών Αποφάσεων. Επομένως, τόσο οι επιχειρήσεις όσο και η ασφαλιστική αγορά βρίσκονται σε αναμονή των εξελίξεων σε ότι αφορά την υποχρεωτική ασφάλιση. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, ασχέτως της θέσπισης υποχρεωτικής ασφάλισης, η ευθύνη για περιβαλλοντικές ζημίες βαρύνει κάθε επιχείρηση, και επομένως οι επιχειρηματίες θα πρέπει να την υπολογίζουν κατά το σχεδιασμό της ασφαλιστικής τους προστασίας.

Αν και η οδηγία της ΕΕ για την περιβαλλοντική ζημία εντάχθηκε στο εθνικό μας δίκαιο το 2009, ωστόσο μέχρι σήμερα εκκρεμεί η κοινή υπουργική απόφαση για τη χρηματοοικονομική ασφάλεια έναντι της περιβαλλοντικής ζημιάς. Τι αναμένεται να καθορίσει αυτή η απόφαση; (Ποιες αλλαγές εκτιμάτε ότι θα φέρει για τις επιχειρήσεις;)

Η κοινή υπουργική απόφαση θα καθορίσει τόσο το χρονοδιάγραμμα και τις λεπτομέρειες υπαγωγής στην υποχρεωτική ασφάλεια όσο και τη μέθοδο για τον προσδιορισμό του ποσού της χρηματοοικονομικής ασφάλειας.

Η θέσπιση της υποχρεωτικής ασφάλισης αναμένεται ότι θα αλλάξει σε ένα βαθμό τα πράγματα, καθώς οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να συμμορφωθούν. Εκτιμούμε ότι το κομμάτι της αγοράς στο οποίο απευθυνόμαστε – δηλ. οι μεγάλοι εμπορικοί και βιομηχανικοί πελάτες – θα ασφαλιστούν σε μεγάλο ποσοστό.

Oι ασφαλίσεις για περιβαλλοντικές ζημιές το 2013 και οι προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου

Το πεδίο εφαρμογής είναι ιδιαίτερα ευρύ, καθώς η κάλυψη απευθύνεται σε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων και δεν αποτελεί μόνο αντικείμενο της (βαριάς) βιομηχανίας. Ουσιαστικά, αυτή τη στιγμή, τα ποσοστά ασφάλισης περιβαλλοντικών κινδύνων είναι αμελητέα και επομένως υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης του κλάδου.

Από την άλλη, για την ολοκληρωμένη κάλυψη του ασφαλισμένου, η ασφάλιση περιβαλλοντικών κινδύνων απαιτεί υψηλά όρια κάλυψης που λίγες ασφαλιστικές εταιρίες μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα. Ο κίνδυνος από την θέσπιση της υποχρεωτικής ασφάλισης είναι η προσφορά ασφαλιστικών προϊόντων από εταιρίες χωρίς προηγούμενη εμπειρία στην αξιολόγηση, τιμολόγηση και διαχείριση τέτοιου είδους κινδύνων.

Σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να ληφθεί από τους επιχειρηματίες και τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές στην επιλογή της ασφαλιστικής εταιρίας που θα μπορεί να διαχειριστεί βιώσιμα αυτούς τους κινδύνους.

Τέλος, σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη του κλάδου θα διαδραματίσει η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων: του κράτους, της αγοράς και των ίδιων των επιχειρήσεων οι οποίες θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να προχωρήσουν σε ουσιαστική αξιολόγηση των ευρύτερων περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία τους.

Πηγή: Περιοδικό Insurance World Μαίου