Γ. Ρεκλείτης: Δικαίωση η απόφαση του ΣτΕ για τις Κυριακές

«Η απόφαση της Επιτροπής Αναστολών της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, να αναστείλει προσωρινά την Υπουργική Απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, έρχεται σαν μια μεγάλη δικαίωση των αγώνων που έκανε το Επιμελητήριό, μαζί βέβαια και με τους εμπόρους – μέλη του και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των μικρομεσαίων». Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Γιάννης Ρεκλείτης Γ.Γ. του ΕΕΑ.

Η ανακοίνωση είναι η ακόλουθη:

Το δίδαγμα που βγαίνει για άλλη μια φορά είναι ότι, όταν η πολιτική ηγεσία του τόπου διοικεί αγνοώντας ή και σε αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα των παραγωγικών τάξεων, τότε τα λάθη είναι μοιραία. Λάθη που, όχι λίγες φορές, στοίχισαν πανάκριβα σε όσους τα έχουν υποστεί.

Έχουμε πει σε όλους τους τόνους και σε όλα τα κυβερνητικά στελέχη, ότι η αγορά δεν πάσχει από μεγαλύτερο χρόνο λειτουργίας, αλλά από ρευστό το οποίο λείπει κατά μεγάλο μέρος από τους καταναλωτές και κατά ένα άλλο μεγάλο μέρος, από την τακτική των τραπεζών να βάλουν τα δικά τους στενά συμφέροντα, πάνω από τα συμφέροντα της οικονομίας και της κοινωνίας, παρότι έχουν λάβει από το κράτος, τεράστια ποσά κεφαλαιακών ενισχύσεων.

Προφανώς, σήμερα όλοι έχουν καταλάβει ότι το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές, δεν ήταν ούτε πρόθεση καλύτερης λειτουργίας της αγοράς, ούτε κάποια αγαθή πολιτική ιδέα για οικονομική ανάπτυξη. Ήταν στην πραγματικότητα, μια επιβολή των συμφερόντων κάποιων μεγάλων επιχειρήσεων, δια μέσου της τρόικας και της κυβέρνησης, πάνω στην τεράστια μάζα των μικρομεσαίων εμπορικών επιχειρήσεων.

Ο πραγματικός στόχος τους ήταν να επιτευχθεί σταδιακή μεταφορά του τζίρου από τα μικρά μαγαζιά στα πολυκαταστήματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίες οι θριαμβευτικές δηλώσεις κάποιων εκπροσώπων μεγάλων επιχειρήσεων περί «αύξησης των εργασιών», της απασχόλησης, ανάπτυξη κλπ. Στην πραγματικότητα ήταν οι ελάχιστοι και μόνοι ωφελημένοι. Και με δεδομένο ότι δεν αυξήθηκε το εισόδημα των καταναλωτών και η πίτα της κατανάλωσης, ό,τι κέρδισαν αυτοί από το άνοιγμα των Κυριακών, το έχασαν οι μικρομεσαίοι. Μια αγορά όμως δεν μπορεί να λειτουργεί με ευνοούμενους της κυβέρνησης και αποδιοπομπαίους.

Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθήνας, αμέσως εντόπισε αυτή τη σκοπιμότητα της νέας ρύθμισης και διαμαρτυρήθηκε προς πάσα κατεύθυνση. Με δημοσιεύματα, δελτία τύπου και επιχειρήματα, απέδειξε ότι πρόκειται για χαριστική διάταξη στην υπηρεσία μεγάλων συμφερόντων. Μάλιστα επεσήμανε και κραυγαλέες περιπτώσεις φωτογραφικών διατάξεων για δήθεν «τουριστικές περιοχές» που εξυπηρετούσαν συγκεκριμένους επιχειρηματίες!

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η Υπουργική Απόφαση ήρθε μετά τη διαπίστωση ότι, οι μικρομεσαίοι, παρά την κρίση, παρά την υπερφορολόγηση, παρά τα κτυπήματα και τα κλεισίματα, αντέχουν ακόμη στον ανταγωνισμό, λόγω ειδικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων και οι μεγάλες επιχειρήσεις αδυνατούν να σαρώσουν την αγορά. Έτσι, προκρίθηκε η διοικητική – κυβερνητική παρέμβαση ανατροπής του θεσμικού πλαισίου για την αργία της Κυριακής, ώστε με το νέο πλαίσιο να μην αντέχουν οι μικρομεσαίοι σε εξοντωτικά από βιολογικής και οικογενειακής άποψης ωράρια. Ήταν καλά μελετημένο το σχέδιο αλλά δεν έλαβε υπόψη την αντίσταση των μικρομεσαίων και των εργαζομένων και την άποψη του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου.

Τι θα γίνει όμως από εδώ και πέρα; Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η Ολομέλεια του ΣτΕ θα επιβεβαιώσει τη θέση της και με απόφαση οριστικής κατάργησης της Υπουργικής Απόφασης. Από τη θέση μας θα τονίζουμε και θα ξανατονίζουμε προς τις κυβερνήσεις, να ακούνε τις θέσεις των επιμελητηρίων και των παραγωγικών τάξεων και όχι επιλεκτικά κάποιες ομάδες μεγάλων συμφερόντων. Όμως τώρα είναι ανάγκη να περάσουμε στην αναστροφή της κατάστασης για την αποφυγή λαθών τα οποία κοστίζουν και στις επιχειρήσεις και στην ανάπτυξη. Η κυβέρνηση επιτέλους πρέπει να διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, αν θέλει να προτιμήσει την ανάπτυξη όλης της οικονομίας από την υπηρέτηση στενών συμφερόντων.

Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο πάντως, από την πλευρά του και σε κάθε περίπτωση, θα συνεχίσει τη μάχη υπεράσπισης των συμφερόντων των μικρομεσαίων.