Πώς θα βρεθεί ισορροπία μεταξύ τραπεζών και ασφαλιστών;

της Ελενας Ερμείδου

«Φωνές» κατά των τραπεζών και των αθέμιτων πρακτικών (banceassurance) που ακολουθούν για να πωλήσουν τραπεζοασφάλειες ακούγονται και πάλι. Υποστηρίζουν ότι αυξάνουν τις πωλήσεις τους εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και την ανάγκη των πελατών τους. Προσπαθούν αναφέρουν πηγές του IW να πωλήσουν κυρίως μέσω εγκρίσεων δανείων είτε κατευθείαν σε πελάτες – καταθέτες κυρίως ασφαλίσεις ζωής, υγείας, αυτοκινήτου, ατυχημάτων.

Κατά τις πληροφορίες δεν παρέχουν επαρκή πληροφόρηση στον δανειολήπτη ή απλό καταθέτη, κατ’ επέκταση ο πελάτης δεν έχει μέτρο σύγκρισης, οι επιλογές του είναι περιορισμένες, εξαναγκάζεται σε μία απόφαση. Σε αντίθεση ο μεσίτης, ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής διατυπώνουν παρέχει γνώση, διαφάνεια, πληροφόρηση, μεταξύ άλλων και εξυπηρέτηση κατά την αναγγελία ζημιάς.

Τούτων δοθέντων η εποπτική αρχή καλείται να διασφαλίσει την ορθή λειτουργία της αγοράς και τις σωστές πρακτικές προώθησης ασφαλιστικών προϊόντων υποστηρίζουν παράγοντες του κλάδου της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης. Παράλληλα και προτείνουν προς τους καταναλωτές να καταγγέλλουν αθέμιτες ενέργειες στον Συνήγορο του Πολίτη, στην ΤτΕ ή στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή.

Το ζητούμενο είναι ισορροπία και διασφάλισει θεμιτών πρακτικών για αυτό το λόγο και ο κλάδος της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης ζητά την ίση μεταχείριση προς όλους τους τομείς επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.