Η φορολογική αντιμετώπιση των εισοδημάτων των ασφαλιστών

του Απόστολου Αλωνιάτη

Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός, Α. Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών & Φορολογικών Μελετών (Ι.Ο.ΦΟ.Μ), Οικονομικός Διευθυντής της PROSVASIS AEBE, Συγγραφέας

Για μια ακόμη χρονιά, τρίτη από την εφαρμογή του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, συζητάμε ακόμη, φορολογούμενοι και λογιστές – φοροτεχνικοί, πως φορολογούνται τα εισοδήματα που προέρχονται από ατομικές επιχειρήσεις που έχουν σαν αντικείμενο ασφαλιστικές δραστηριότητες (ασφαλιστικοί πράκτορες, μεσίτες ασφαλίσεων, ασφαλιστικοί σύμβουλοι κ.τ.λ.).

Για μια ακόμη φορά η συζήτηση περιστρέφεται στο εάν οι ασφαλιστές μπορούν να φορολογηθούν ως μισθωτοί («μπλοκάκιδες») ή θα ρέπει αν φορολογηθούν σαν εμπορικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών.

Φορολογική αντιμετώπιση των εισοδημάτων από ατομικές επιχειρήσεις με αντικείμενο ασφαλιστικές δραστηριότητες

Το πως αντιμετωπίζονται φορολογικά τα εισοδήματα που προέρχονται από ατομικές επιχειρήσεις που έχουν σαν αντικείμενο ασφαλιστικές δραστηριότητες (ασφαλιστικοί πράκτορες, μεσίτες ασφαλίσεων, ασφαλιστικοί σύμβουλοι κ.τ.λ.), έχει λυθεί οριστικά με την ΠΟΛ. 1047/2015 , οι ασφαλιστές θεωρούνται εμπορική επιχείρηση και δεν μπορούν να φορολογηθούν ως “μπλοκάκια”.

6. Διευκρινίζεται, ότι σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ.1120/25.4.2014, δεν υπάγονται στην ανωτέρω διάταξη (παρ.6 του παρόντος), οι αμοιβές, αντιπροσώπων, πρακτόρων, μεσιτών, κ.λπ. από αμοιβές ή προμήθειες για τη σύναψη σύμβασης προμήθειας από αλλοδαπά εργοστάσια ή αλλοδαπούς οίκους οποιασδήποτε φύσης υλικού, μεταφορέων, μεσιτών, πρακτόρων, διαμεσολαβητών, εκτελωνιστών, φωτορεπόρτερ, διαφημιστών, επιχειρήσεων που έχουν σαν αντικείμενο ασφαλιστικές δραστηριότητες (ασφαλιστικοί πράκτορες, μεσίτες ασφαλίσεων, ασφαλιστικοί σύμβουλοι κ.τ.λ.), αμοιβές για υπηρεσίες φασόν, προώθησης προϊόντων και γενικά οι αμοιβές που με το ν.2238/1994 χαρακτηρίζονταν ως εισόδημα από εμπορικές επιχειρήσεις.

Περαιτέρω, και προκειμένου για την εφαρμογή των διατάξεων της περ. στ’ της παρ.2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 (σ.σ. αφορά την φορολόγηση εισοδημάτων από εμπορική δραστηριότητα με την κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων και την μείωση του φόρου, δηλαδή τους «μπλοκάκιδες»), θεωρείται ότι δεν έχουν την εμπορική ιδιότητα και συνεπώς υπάγονται στην ανωτέρω διάταξη, εφόσον βέβαια συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις αυτής, οι αμοιβές που καταβάλλονται εξαιτίας παροχής υπηρεσιών στις οποίες προέχει το στοιχείο της συμβουλής ή της επιστημονικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας, δηλαδή επαγγέλματα που με τις καταργηθείσες διατάξεις του ν. 2238/1994, χαρακτηρίζονταν ως ελευθέρια επαγγέλματα.

Περιπτώσεις τέτοιων αμοιβών που δεν έχουν την έννοια της εμπορικής ιδιότητας είναι οι αμοιβές του ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, φυσιοθεραπευτή, βιολόγου, ψυχολόγου, μαίας, δικηγόρου, συμβολαιογράφου, άμισθου υποθηκοφύλακα, δικαστικού επιμελητή, αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου, περιβαλλοντολόγου, ωκεανογράφου, σχεδιαστή, δημοσιογράφου, διερμηνέα, ξεναγού, μεταφραστή, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη γλύπτη ή ζωγράφου ή σκιτσογράφου ή χαράκτη, ηθοποιού, εκτελεστή μουσικών έργων ή μουσουργού, καλλιτεχνών των κέντρων διασκέδασης, χορευτή, χορογράφου, σκηνοθέτη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου, διακοσμητή, οικονομολόγου, αναλυτή, προγραμματιστή, ερευνητή ή συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, αναλογιστή, κοινωνιολόγου, κοινωνικού λειτουργού, εμπειρογνώμονα, ομοιοπαθητικού, εναλλακτικής θεραπείας, ψυχοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, λογοπαθολόγου και λογοπεδικού, καθώς και αμοιβές που καταβάλλονται σε πραγματογνώμονες, διαιτητές, εκκαθαριστές γενικά, ελεγκτές Α.Ε., εκτελεστές διαθηκών, εκκαθαριστές κληρονομιών και κηδεμόνες σχολάζουσας κληρονομίας.”

Από το σχετικό έγγραφο γίνεται φανερό ότι μόνο όσα επαγγέλματα κατονομάζονται σε αυτό μπορούν να φορολογηθούν με την κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων, έχοντας και το δικαίωμα να έχουν την μείωση που φόρου που προβλέπεται για τους μισθωτούς και συνταξιούχους.

Λοιπές προϋποθέσεις για να φορολογηθεί κάποιος με εισόδημα από εμπορική δραστηριότητα ως μισθωτός.

Να θυμίσουμε εδώ ότι σύμφωνα με την περίπτωση (στ) της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του νέου ΚΦΕ:

«στ) βάσει έγγραφων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών ή συμβάσεων έργου, με φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες τα οποία δεν υπερβαίνουν τα τρία (3) ή, εφόσον υπερβαίνουν τον αριθμό αυτόν, ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του ακαθάριστου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα προέρχεται από ένα (1) από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που λαμβάνουν τις εν λόγω υπηρεσίες και εφόσον δεν έχει την εμπορική ιδιότητα και δεν διατηρεί επαγγελματική εγκατάσταση που διαφέρει από την κατοικία του. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που ο φορολογούμενος αποκτά εισόδημα από μισθωτή εργασία, σύμφωνα με μία από τις περιπτώσεις α’ έως ε’ του παρόντος άρθρου. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα μπορούν να προβλέπονται περαιτέρω προϋποθέσεις και να καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτής της περίπτωσης

Δηλαδή για να φορολογηθεί κάποιος φορολογούμενος με εισόδημα από εμπορική δραστηριότητα , σαν μισθωτός θα πρέπει να πληροί και τις προϋποθέσεις της περίπτωση (στ) της παραγράφου 2 του άρθρου 12, αλλά και αυτές που θέτει η ΠΟΛ.1047/2015.

Τι επιπτώσεις έχουν οι ανακριβείς δηλώσεις

Σε περίπτωση που ένας φορολογούμενου με εισοδήματα από ασφαλιστικές δραστηριότητες, υποβάλει δήλωση ως «μπλοκάκιας», υποβάλει ουσιαστικά ανακριβή δήλωση.

Πρέπει να τονίσουμε ότι με βάση το άρθρο 58 του ίδιου νόμου, που αφορά «Πρόστιμο ανακριβούς δήλωσης ή μη υποβολής δήλωσης»

«1. Αν το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση φορολογική δήλωση υπολείπεται του ποσού του φόρου που προκύπτει με βάση το διορθωτικό προσδιορισμό φόρου που πραγματοποιήθηκε από τη Φορολογική Διοίκηση, ο φορολογούμενος υπόκειται σε πρόστιμο επί της διαφοράς ως εξής:

α) δέκα τοις εκατό (10%) του ποσού της διαφοράς, εάν το εν λόγω ποσό ανέρχεται σε ποσοστό από πέντε (5%) έως είκοσι (20%) τοις εκατό του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική δήλωση,

β) είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του ποσού της διαφοράς, αν το εν λόγω ποσό υπερβαίνει το ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) έως πενήντα τοις εκατό (50%) του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική δήλωση,

γ) πενήντα τοις εκατό (50%) του ποσού της διαφοράς, αν το εν λόγω ποσό υπερβαίνει σε ποσοστό το πενήντα τοις εκατό (50%) του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική δήλωση.

2. Σε περίπτωση μη υποβολής δήλωσης από την οποία θα προέκυπτε υποχρέωση καταβολής φόρου επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) επί του ποσού του φόρου που αναλογεί στη μη υποβληθείσα δήλωση.»

Στην περίπτωση μας είναι λογικό να υπάρχει διαφορά φόρου, αφού ο φορολογούμενος αν κατέθετε την δήλωση του σωστά, δεν θα είχε την μείωση του φόρου που έχουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

Ευθύνες λογιστών – φοροτεχνικών

Την ευθύνη της σωστής υποβολής της δήλωσης δεν έχουν μόνο οι φορολογούμενοι αλλά και οι λογιστές – φοροτεχνικοί.

Σύμφωνα με το άρθρο 60 του ν.4174/2013 (Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας)

«Κάθε πρόσωπο που παρεμποδίζει ή αποπειράται να παρεμποδίσει τις ενέργειες και την εκτέλεση καθηκόντων της Φορολογικής Διοίκησης κατά την άσκηση των εξουσιών της σύμφωνα με τον Κώδικα ή υποθάλπει ή υποκινεί άλλο πρόσωπο ή συνεργεί με άλλο πρόσωπο για τη διάπραξη παράβασης του Κώδικα υπόκειται στα ίδια πρόστιμα που υπόκειται ο φορολογούμενος».
Είναι φανερό ότι το σχετικό άρθρο (60) αφορά πρώτα και κύρια τους λογιστές- φοροτεχνικούς, διότι ως γνωστών «για όλα φταίει λογιστής».

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*