Για τις φορολογικές και ασφαλιστικές ‘μυλόπετρες’ διαμαρτυρήθηκαν οι διαμεσολαβούντες

 

Οι χθεσινές διαμαρτυρίες των Διαμεσολαβούντων ήταν απόλυτα δικαιολογημένες. Ήταν διαμαρτυρίες ενός κλάδου που τα τελευταία 5 χρόνια έχει χάσει το 30% περίπου των μελών του ενώ ένα επίσης μεγάλο ποσοστό  έχει ελάχιστα εισοδήματα.  Σ’ αυτόν το κλάδο που λειτουργεί πλέον σε ένα άκρατο ανταγωνιστικό περιβάλλον και υπο καθεστώς υψηλής επαγγελματικής πίεσης , έρχεται ένας Ασφαλιστικός νόμος που επιβάλλει αυξημένες εισφορές , δεν εγγυάται τις ίδιες απολαβές και ένας φορολογικός νόμος που ζητά προκαταβολή φόρου από αβέβαια εισοδήματα.  Το φορολογικό και το ασφαλιστικό ζήτημα αποτελούν τις δύο ΄’μυλόπετρες’ που συνθλίβουν μία συρρικνούμενη εισοδηματική τάξη.

Κάποιοι θα πουν ότι για παράδειγμα οι πράκτορες είναι πολλοί και ότι δεν μπορεί σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο να λειτουργεί και ένα πρακτορείο ασφαλειών.  Σύμφωνοι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβληθούν τέτοιοι όροι που να τους εξοντώνουν.  Το  ίδιο δεν συμβαίνει άλλωστε και με τους δικηγόρους και τους γιατρούς;

Από την πλευρά τους , οι υπάρχοντες και οι εκκολαπτόμενοι πράκτορες ασφαλίσεων θα πρέπει να προσαρμόσουν το στυλ των υπηρεσιών στις ανάγκες των πελατών τους.  Ασφάλιση δεν σημαίνει μόνο αστική ευθύνη αυτοκινήτου. Σημαίνει σπίτι, σύνταξη , υγεία , επαγγελματική αστική ευθύνη, νομικές καλύψεις  και δεκάδες άλλες υποπεριπτώσεις.   Ο διαμεσολαβών οφείλει να αναδείξει τις ουσιαστικές ανάγκες κάθε καταναλωτή και τις ανελαστικές τους υποχρεώσεις « Τι είναι απαραίτητο σε έναν επαγγελματία, έτσι ώστε εάν το χάσει να μην μπορεί να εργαστει;  Σε κάποιον θα είναι η υγεία του, σε άλλον θα είναι το εργαστήριό του , σε άλλον θα είναι το μεταφορικό του μέσο».  Αυτές τις ανάγκες θα πρέπει να ανακαλύψει ο διαμεσολαβών , να τις αναδείξει  και να φροντίζει να τις καλύπτει.  Σε περιβάλλον που όλοι τρέχουν για χίλια διαφορετικά θέματα στη ζωή τους, ο διαμεσολαβών θα πρέπει να παίρνει πρωτοβουλίες πλήρους ασφαλιστικής κάλυψης και όχι μόνο μίας πώλησης.

  • Φτάνουμε στο τέλος Ιανουαρίου και η ασφαλιστική αγορά μοιάζει ακίνητη σε μία κοινωνία παγωμένη. Τα Solvency II έχουν ήδη προεξοφληθεί από την ασφαλιστική αγορά και  προφανέστατα το πρώτο τρίμηνο 2016 θα δείξει τι πρέπει να αλλάξουν και πως πρέπει να τα διαχειριστούν οι εταιρείες.  Η ΔΕΙΑ γνωρίζει ότι η εφαρμογή είναι εξαιρετικά δύσκολη, γραφειοκρατική και κοστοβόρα και θα δείξει ανοχή και συμβουλευτική διάθεση για το α’ τρίμηνο 2016 τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα θα αλλάξουν τα πράγματα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*