Insurance World Το Πληρέστερο Ασφαλιστικό Portal. Ό,τι συμβαίνει στον ασφαλιστικό κόσμο γράφεται εδώ!
Πριν από 42 χρόνια ξεκινώντας την καριέρα μου, η ασφαλιστική εταιρία που εργαζόμουν είχε στους στόχους της μόνο τις πωλήσεις συμβολαίων ζωής . Αργότερα έβαλε και τους άλλους κλάδους στο πλαίσιο των στόχων της. Βέβαια μέχρι το 1960, από ότι μπορώ να γνωρίζω, οι ασφάλειες που πραγματοποιούνταν από όλες σχεδόν τις τότε ασφαλιστικές εταιρίες ήταν κάποια συμβόλαια ατυχημάτων και τίποτε παραπάνω.
Ξεκινώντας λοιπόν οι τότε ασφαλιστές το επάγγελμα του ασφαλιστή, άρχισαν να δημιουργούνται χαρτοφυλάκια. Βέβαια με δεδομένο το γεγονός ότι η αγορά των ασφαλειών ζωής τότε ήταν σε εμβρυακή κατάσταση, προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε την τότε αγορά τι ακριβώς ήταν οι ασφάλειες ζωής και να περάσουμε την ιδέα στον κόσμο, προσπαθώντας να την βάλουμε μέσα σε κάθε σπίτι και σε κάθε οικογένεια. Και όλα πήγαιναν καλά μέχρι που, άρχισε ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των εταιριών προσπαθώντας η μία εταιρία εντέχνως να κατηγορεί την άλλη, χαλώντας την αγορά και βέβαια με αποστόλους αυτού του ανταγωνισμού, τους ασφαλιστές. Το θέμα όμως δεν σταματά εδώ.
Σε αυτή λοιπόν την αγορά προστίθενται «κι άλλοι – κι άλλοι – κι άλλοι» νέοι ασφαλιστές με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν περάσει και να έχουν εξασκήσει το επάγγελμα τόσοι, ώστε να υπάρχει –διατελέσει- και από ένας ασφαλιστής σε κάθε οικογένεια.
Δύσκολα θα βρείτε Έλληνες των 45 έως και 80 χρόνων που σε κάποια περίοδο της ζωής τους δεν έτυχε να περάσουν είτε ως ασφαλισμένοι ή ως εργαζόμενοι για λίγο έστω, ως Ασφαλιστές.
Το καλό «χαρτί» των ασφαλιστικών εταιριών, πάντα, ήταν η ομάδα των Διευθυντών Υποκαταστημάτων, οι οποίοι μπορούσαν να στρατολογούν και να εκπαιδεύουν ανθρώπους, οι οποίοι στην συνέχεια γινόντουσαν ασφαλιστές, οι οποίοι με τη σειρά τους μπορούσαν να παράξουν εκατομμύρια σε Ασφάλιστρα.
Το πρόβλημα όμως, εξεύρεσης νέων πελατών, αλλά και νέων συνεργατών άρχισε να φαίνεται καθαρά, όταν ο υπό ασφάλιση πληθυσμός άρχισε να συρρικνώνεται.
Σε αυτό το σημείο θα μπορούσε να πει κάποιος ότι υπήρξαν νέες γεννήσεις, δημιουργήθηκαν νέοι επαγγελματίες, νέα επαγγέλματα αλλά και οικονομικοί μετανάστες. Όμως αυτό δεν είναι ικανό να ανατραπεί βλέποντας να πλησιάζει το αναπόφευκτο.
Παράλληλα δημιουργούνται πολλές νέες ασφαλιστικές εταιρίες, είτε εισαγόμενες είτε Ελληνικές, με αποτέλεσμα «σχεδόν κάθε σπίτι να έχει πάνω από έναν ασφαλισμένο». Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι αν υπολογίσουμε τον πληθυσμό της Ελλάδας και αρχίσουμε να αφαιρούμε (συνταξιούχους, ανάπηρους, φτωχές οικογένειες που δεν είχαν την δυνατότητα ασφάλισης, μωρά παιδιά, μικρά παιδιά, νέοι οι οποίοι επίσης δεν είχαν την δυνατότητα ασφάλισης, άνεργους, εκατοντάδες συμβόλαια που έχουν λήξει ή λήγουν, και βέβαια οι παραλήπτες των επιταγών που εκδίδονται και παραλαμβάνονται από τους δικαιούχους, τις βλέπουν σαν σανίδες σωτηρίας στα σημερινά οικονομικά προβλήματα.
Κάποιοι έχασαν πολλά χρήματα είτε γιατί έκλεισαν κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες, είτε σε αμοιβαία κεφάλαια, είτε στο χρηματιστήριο, χάνοντας έτσι την εμπιστοσύνη τους.
Πελάτες που ήσαν ασφαλισμένοι & οι οποίοι διέκοψαν τα συμβόλαιά τους για διάφορους λόγους και δεν επανήλθαν ποτέ εκτός από ορισμένους, γιατί έγινε στην πορεία κάποιος γνωστός τους, ασφαλιστής, όπως αναφέρω πιο πάνω.
Και φθάσαμε στο σήμερα, το οποίο σήμερα είχε ξεκινήσει πριν αρκετά χρόνια.
Και τι είναι αυτό; Ίσως το πιο τραγικό στην υπόθεση των ασφαλειών ζωής και υγείας
Άρχισε το κυνήγι των μαγισσών. Τι θέλω να πω με αυτό. Αναφέρομαι σε αυτό που όλοι μας γνωρίζουμε εταιρίες, πράκτορες, συντονιστές και ασφαλιστές.
«Η μεγάλη ανακύκλωση των χαρτοφυλακίων» και
«Η μεγάλη υφαρπαγή των συμβολαίων».
Αυτό που συμβαίνει θα το έλεγα «ο υφαρπάξας του υφαρπάξαντος» και στη συνέχεια η προοπτική θα είναι «Γαία πυρή μειχθήτω»
Το τεράστιο πρόβλημα όμως υπάρχει και δεν γνωρίζω εάν ευρίσκεται εύκολα λύση, ιδιαίτερα σε καιρούς χαλεπούς που ζούμε σήμερα και δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το τέλος.
Βέβαια οι ασφαλιστικές εταιρίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν, αλλά πόσες και ποιές;
Για τους ασφαλιστές, δεν ξέρω ποιοι και πόσοι.
Βαθύτατα εύχομαι να πάνε όλα καλά, για όλους και για όλα για να μην έχουμε περαιτέρω προβλήματα.
Πιστεύω όμως στο δημιουργικό και παράλληλα εφευρετικό μυαλό του Έλληνα, που πάντα σε δύσκολες στιγμές της ζωής του και στην ιστορία του, βρίσκει λύσεις.
